Leve de postduif

Als je de kop van deze column leest zou je bijna gaan geloven dat ik een alles verteerbare liefde voor duiven aan de dag ga leggen. Dat is niet zo.

Let wel; ik vind de wilde duiven leuke beestjes die gezellig in de buurt hun deuntjes koekeroekoe laten horen. Mooi zijn ook de vluchten als ze door de eigenaar (duivenmelker) worden losgelaten om even in vrijheid rond te dwalen. Prima, als ze maar rondvliegend niet de boel, jouw boel onder schijten. En groot respect heb ik voor de duiven die in de verre vreemde worden gebracht en losgelaten en zonder routeplanner de snelste route naar huis terug vliegen. Postduiven noemen wij als leek ze ook wel en wat mij betreft kun je er daarvan tegenwoordig niet genoeg hebben. Om letterlijk de post te bezorgen. Ondernemers, verenigingen en particulieren in Lisse staan namelijk voor het voldongen feit dat ze hun post uit de postbussen voortaan moeten ophalen in een winkel in hartje Hillegom.

Met die postbussen is de laatste jaren nogal gestoeid. Er waren eerst postbussen in het nog altijd ogenschijnlijk leegstaande gebouw aan de Nassaustraat. Later in een winkel op Meer en Duin, daarna bij de Gamma en nu dus in Hillegom bij de Readshop. Een en ander betekent dat de postbushouders 's morgens in de vroegte de files richting Hillegom moeten doorstaan en massaal heen en weer gaan rijden. Over de effecten daarvan op het veel besproken milieu wordt met geen woord gerept. De houders van de eerdere afhaalpunten verdienden waarschijnlijk geen droog brood aan de postbussen met tot gevolg dat Tante Pos, die lang niet altijd zo'n leuke tante is, de postbussen nu naar Hillegom heeft verhuisd. En neem van me aan dat de postbushouders een stevige duit voor deze 'service' moeten betalen.

Dit constaterende welt de vraag op wat er gaat gebeuren als ook het Hillegomse bedrijf het voor gezien houdt en de opdracht terug geeft. Weer verhuizen, misschien naar een nog verderaf gelegen adres? Het is niet te hopen. Het zal er beslist toe leiden dat de postbushouders naar alternatieven (moeten) gaan zoeken. Dus dan maar postduiven inzetten? Ten eerste heb je dan veel van die dieren nodig en krijgen we nog meer luchtverkeer boven Lisse. Ten tweede bevinden zich tot op heden in die postbussen vaak poststukken die de duiven met geen mogelijkheid in hun snavel kunnen houden. Of moet het zo ver komen dat de postbushouders na wat telefoontjes van de verzenders zelf hun post bij de desbetreffende afzenders gaan ophalen. Te gek voor woorden natuurlijk. Kortom: verandering van spijs doet niet altijd eten, want hier lust men geen brood van.

Ik maak me sterk dat ook de gemeente met dit fenomeen te maken heeft gekregen en vraag me af (zonder navraag gedaan te hebben) hoe dit op het gemeentehuis is opgelost. Waarschijnlijk ook een kwestie van heen en weer rijden door bijvoorbeeld de bodes. Het is te hopen dat Tante Pos zich als een ware, vriendelijke tante gaat gedragen en tot een oplossing komt waarmee iedereen kan leven. Dat de Lissese bedrijven niet op deze manier van serviceverlening zitten te wachten moge duidelijk zijn. Lisse; het centrum van de bloembollensstreek dat zoetjesaan wordt uitgekleed door veel minder bankkantoren en nu ook geen postbussen meer.