Zwerver met geluk

Op maandag kwam Sjaak van de dierenambulance bij ons langs met een katje dat was aangereden.

Het diertje zag er goed verzorgd uit, maar bleek niet te zijn gechipt. Dan kan het een kat met een eigenaar zijn die het dier ongelukkigerwijs niet gechipt heeft of het kan een zwerfdier zijn. Hoe dan ook, we gingen er vanuit dat de rechtmatige eigenaar wel op zou duiken en gingen het verlamde poesje onderzoeken. Na het maken van de röntgenfoto's bleek hoe ernstig de schade was. Er was sprake van een beiderzijdse iliosacraal fractuur, waarbij ook de bekkenbeenderen zelf meerdere malen gebroken waren. Dit betekende dus dat het hele bekken van de ruggengraat los was geraakt en dat daarbij onherroepelijk ook zenuwen beschadigd waren. En dat het linker en rechter bekkendeel eveneens enkele breuken kende. Dit behoorde tot de categorie 'zwaar bekkenletsel'. Het was dus noodzakelijk om zo snel mogelijk operatief in te grijpen om een zo gunstig mogelijk herstel te bewerkstelligen. Het duivelse dilemma diende zich dan aan: hiervoor moest onze specialist uit Bilthoven komen om de operatie uit te voeren en die rekent een behoorlijk tarief. De vinder kon begrijpelijkerwijs het geld niet bijeenbrengen en het dierenasiel kan zijn geld ook maar één keer uitgeven. En er zijn zoveel hulpbehoevende dieren. Er is bekend dat katten met bekkenfracturen ook kunnen herstellen als ze maar lang genoeg in een kleine ruimte worden opgesloten. Maar de uitkomst is dan zeer ongewis en de pijn waar de patiënten dan doorheen moeten is vele malen groter. Op woensdag werd toen besloten dat het poesje een dag later dan maar naar het asiel zou gaan om daar verder verzorgd te worden; en te hopen op een bevredigend herstel. Op donderdagochtend ging ik als eerste werk naar het poesje toe. Ze probeerde dapper op te staan, maar dat lukte niet. "Vandaag ga je naar de opvang en daar gaan ze goed voor je zorgen", zei ik. Even later opende ik de mail. Eén van de berichten leek rechtstreeks vanuit de hemel te komen: een echtpaar, dat met zeven katten bij ons komt, meldde daarin dat ze ons een (eindejaars)donatie wilde geven en vroegen wat ons rekeningnummer was. Ik overlegde snel met Bernadette. Als de specialist wat korting zou willen geven, dan zouden wij met die fantastische donatie en een eigen bijdrage van ons de poes toch kunnen laten helpen! En zo geschiedde! Het leek de "All you need is love"-kerstshow wel. Het kippenvel stond op mijn rug. We belden de dierenambulance af en die middag kwam de specialist langs. De operatie verliep goed en nu zijn we drie dagen verder en heeft ze al gestaan! Als ze straks nog beter kan lopen dan gaan we een nieuw baasje voor haar zoeken. Want haar rechtmatige eigenaren zijn niet op komen dagen.