Amber alert

Een man kwam op zaterdagochtend aan de balie en vroeg of hij wat zakjes dwangvoeding kon kopen. Volledigheidshalve vroeg de assistente waar het voor was.

De eigenaar antwoordde dat zijn hond al vier dagen niet uit zichzelf at. Ze hadden op internet gelezen dat je dan moest beginnen met dwangvoeren, omdat een hond anders zieker en zwakker kan worden. De eerste zakjes astronautenvoer waren al op en nu wilde hij graag wat extra komen halen. "Braakt uw hond ook?" vroeg de assistente. "Nou, af en toe een beetje", was het antwoord. Onze assistente adviseerde hem de hond dan toch maar even te laten zien, want ze vertrouwde het niet. Een kwartier later zat de Friese Stabij Amber in de wachtkamer. Zij keek een beetje ongelukkig. Bernadette onderzocht Amber en ze besloot meteen tot het maken van een röntgenfoto en een echo van de buik. Het voelde niet goed aan. Tijdens het maken van de echo zei de eigenaar dat ie misschien nog niet duidelijk gezegd had, dat begin van de week een stoel compleet gesloopt was door de jonge hond: de zitting, het schuimrubber, het leer en bekleding was vernield. Dat maakte de waarschijnlijkheidsdiagnose iets ongunstiger. Na het uitvoerig bekijken van de röntgenfoto en het maken van de echo werd wel zeer waarschijnlijk dat de darmen allemaal stillagen. We moesten gaan opereren. Ze belde een extra operatieassistente op die meteen kwam helpen. Een dik half uur later lag Amber al op de operatietafel. Nadat de buik geopend was, werd de chaos pas echt zichtbaar. Vanaf de maag tot bijna aan de blinde darm zat het hele pakket potdicht verstopt! De darmen zaten opgestroopt op een ondoordringbare kluwen. Ze moest eerst op verschillende plaatsen de darmen insnijden om de rotzooi eruit te halen. De hele inhoud van de vernielde stoel kwam tevoorschijn. Eerst is die rommel in de maag verzameld en daarna mondjesmaat richting de darmen getransporteerd, waar het als stopverf is gaan functioneren. Het meest vervelende was wel dat er meer dan een meter geruïneerde darm uit moest. Die was te zeer beschadigd om nog gerepareerd te kunnen worden. Het was de zwaarste darmoperatie die Bernadette ooit uit heeft moeten uitvoeren. Maar een dag later was Amber alweer aardig fit. En drie dagen later wilde zij maar wat graag weer vast voedsel eten! We moesten haar afremmen om niet te snel zijn darmen weer te belasten met voedsel. Soms blijkt dat honden veel kunnen hebben. Wij waren vooral blij met de scherpte en de alertheid van onze baliedames; dat ze niet zomaar iets meegeven, maar altijd in het belang van het dier denken wat het slimste is om te doen. Dat vonden de eigenaren van Amber ook, want de heldere assistente kreeg van hen een prachtige bos bloemen!