Handen af van tradities

We leven (helaas) in een periode waarin de ene na de andere traditie op de korrel wordt genomen. En soms verdwijnt. Niet omdat de tegenstanders van zo'n traditie gelijk hebben, maar vooral omdat ze veel kabaal maken. En omdat de voorstanders denken dat het allemaal niet zo'n vaart zal lopen en dus niets zeggen.

Lisse heeft ook tradities en eentje daarvan is de jaarlijkse terugkeer van de bloemen- en bloembollenkramen langs de Westelijke Randweg. Niet omdat we zo bezig zijn met de vraag of de betrokken ondernemers wel aan hun verdiende loon komen, maar omdat die kraampjes samen met Keukenhof, het bloemencorso, de mozaïeken en de bloeiende bollenvelden een nieuw voorjaar aankondigen. Enkele jaren geleden stond het voortbestaan van die kraampjes onder druk omdat de provincie ze weg wilde hebben op hun standplaatsen langs de Heereweg. Toen werd een traditie onder druk gezet, want het liefst zag de provincie de kraampjes helemaal verdwijnen. Typisch een beslissing die is genomen door lieden die vanachter een bureau van alles zitten te bedenken, maar de consequenties niet kunnen inschatten. Zoals het ook al een keer gebeurde dat de provincie in het Keukenhofseizoen wegen in de omgeving afsloot voor wegwerkzaamheden. Je moet het maar kunnen bedenken. En ziet, luistert en huivert: opnieuw zijn de standplaatsen onderwerp van gesprek. In de komende zomer zal na de nodige vergaderingen duidelijk worden of de ontheffing om van de plekken op de parkeerplaats gebruik te maken, afloopt. Ofwel: weg met die kramen. Voor wat? Ja, voor niets natuurlijk, want het ontbreekt de desbetreffende ambtenaren beslist aan het bedenken van iets dat net als die kramen perfect in de voorjaarsgedachte past. Het enige wat bedacht kan worden is in de maaitijd hele grote hopen gemaaid gras op het plantsoen aldaar te deponeren, waardoor het gras eronder een bende wordt. Een heikel punt lijkt te zijn dat er door de kraamhouders ook bloembollen worden verkocht, waarvan het maar de vraag is of de consument ze nog in bloei zal krijgen. Daar heeft men een punt, maar niemand heeft het over de mogelijkheid om wel zomerbloeiers te verkopen. Zoals dahlia's, lelies en gladiolen. Nu gekocht en geplant geeft een hele zomer bloeiplezier. De dahlia's zelfs totdat de eerste vorst zich aandient. Wat mij betreft zal het nieuwe college zich goed in de materie verdiepen. Wel een bepaalde wethouder natuurlijk, maar de portefeuilleverdeling is nog niet bekend.

De gemeente lag bij de vorige verlenging van de ontheffingen in 2014 ook al eens met de provincie overhoop en stelde dat de strook belangrijk is voor het toerisme. Noem het traditie of folklore, maar die kramen passen in wat we in de Bollenstreek de lentegedachte noemen en waar jaarlijks vele duizenden mensen uit de hele wereld op afkomen. Handen af dus van de bloemenkramen en het ziet ernaar uit dat men die leuze opnieuw kan gaan hanteren. Ik heb vernomen dat de politici er klaar voor zijn. Mooi. Kunnen het nieuwe college en de nieuwe gemeenteraad gelijk trachten een beslissing bij de provincie af te dwingen, waardoor de kramen nog tot in lengte van jaren in het voorjaar langs de Westelijke Randweg kunnen staan.