Afbeelding
Foto: Cor de Mooy

Tallinn

Column

Goed en wel terug uit IJsland, waar we een weekje met de schoonfamilie hebben rondgereden, stond er nu een zakelijke reis voor de deur: een congres in Tallinn, Estland. De indrukken van IJsland zaten nog vers in mijn geheugen: betoverende natuur, prachtige watervallen, schitterende gletsjers, het kon allemaal niet op.

IJsland en Estland hebben gemeen dat het er in de zomer niet donker wordt. Je dag- en nachtritme wordt dus aardig verstoord. Omdat ik om 14.00 uur moest vetrekken had ik me de hele dag uitgeroosterd en dacht ik 's ochtends mijn koffertje wel te kunnen pakken. Om kwart voor negen ging echter de telefoon: een kat die niet kon plassen moest geholpen worden. Of ik nog even kon komen: een snelle blik op de klok en een vlotte berekening van de tijd deden mij besluiten gauw naar de praktijk te gaan. Daar aangekomen was de patiënt al verdoofd en was er een röntgenfoto gemaakt. Er zaten vier stenen muurvast in de plasbuis en de blaas zat ook vol met steentjes! Dit werd een lastige dubbele ingreep. Eerst moest de uitplasopening groter worden gemaakt. Dat was mijn terrein. Vol goede moed gingen we aan de slag. De stenen in de plasbuis hadden echter een ravage aangericht. Het slijmvlies was enorm beschadigd. Het kostte dus veel meer moeite dan normaal om de chirurgie te verrichten. Als je A hebt gezegd, moet je ook B zeggen. Stoppen was geen optie. In meerdere etappes kwamen alle stenen gelukkig tevoorschijn! Vervolgens hechtten we de voormalige mannelijke opening 5 keer zo wijd aan de huid vast! Dat was fase 1. Nou moest de kat omgedraaid worden en moest de blaas geopend gaan worden om alle scherpe steentjes eruit te halen. Het was super zielig om te zien wat 'verkeerd' voer voor gevolgen kan hebben. De blaaswand was minstens vier keer zo dik als normaal.

Het was een wonder dat de kat niet al veel eerder verschijnselen had laten zien. De tijd begon te dringen. Het was al elf uur. Mijn collega rondde de operatie af en ik reed snel naar huis. Lukraak pakte ik wat kleren mee en voor de zekerheid ook mijn winterjas. Eind van de middag was ik in Tallin. Het was er zonnig en 21 °C. Het congres was in een prachtig gebouw. Het is altijd weer prettig om te ervaren dat 80-85 procent van wat er verteld wordt al bekend is. Het gaat juist om die overige 15-20 procent. Ik heb genoeg nieuwe inzichten gehoord. In de pauzes checkte ik geregeld Facebook. Zodoende zag ik hoe ver het hele team al is met de grote officiële opening van onze vierde vestiging, in Hoofddorp. De verbouwing heeft een frisse moderne kliniek opgeleverd. Er is een aparte en lichte operatiekamer gemaakt en dat allemaal op de plek waar al meer dan 20 jaar een praktijk is gevestigd. Zaterdag 23 juni vindt de officiële opening plaats. Een dag om naar uit te kijken!

Uit de krant