Afbeelding
Foto: Cor de Mooy

Nascholing

Column

Het fundament waarop wij functioneren is het volgen van nascholing. Binnen onze kliniek hebben we een bepaald aantal dagen nascholen vastgesteld wat iedereen, als minimum, moet volgen.

Zo was ik in juni op congres naar Tallinn, Estland. In het vliegtuig zaten vooral luidruchtige voetbalsupporters, die het de stewardessen behoorlijk lastig maakten. Een nogal gezette Colombia-aanhanger weigerde in de stoel achter mij te gaan zitten, omdat er voorin nog drie vrije en veel ruimere plaatsen waren. "Why don't you let me sit there? I'm too big for this chair!" De stewardess probeerde uit te leggen dat de man niet voor businessclass had betaald, maar slaagde daar niet in. Uiteindelijk moest de purser erbij komen om de man luid vloekend terug in zijn te krappe stoel te duwen. Ik durfde niet meer mijn stoel in de achterover-stand te zetten. Als dat al zou gaan. Op het congres waren ook 2 jaargenoten, die net als ik in 1989 waren afgestudeerd. Tussen de lezingen door was het dus gezellig. Ik focuste mij vooral op lezingen over chirurgie en huidplastieken. Er zijn onvoorstelbare opties mogelijk om op het oog veel te grote wonden toch mooi dicht te krijgen. Zeer motiverend en zeer verrassend. Ook de lezing "How to become a good surgeon" was van een onvoorstelbare schoonheid. Niet alleen omdat ik al acht van de tien tips toepaste, maar vooral omdat de twee nieuwe aanwijzingen mij weer een stapje hoger kunnen brengen in beter, voorzichtiger en sneller opereren. Twee weken eerder was ik bij de derde nascholingsdag in een cyclus van zes over knaagdieren- en konijnengeneeskunde. De eerste lezing ging over algemene ziekten, de tweede ging over echografie en radiologie en deze ging over chirurgie. Mits eigenaren daartoe bereid zijn kan er heel veel bij konijnen. Het meest bizarre voorbeeld was een casus over een konijn met thymus-kanker. Dat kreeg eerst bestralingsbehandeling. Toen er een recidief kwam werd er tot chemotherapie besloten. Na aanvankelijk herstel kwam het proces toch weer terug. Toen moest het konijn een operatie in de borstholte ondergaan. Dit gebeurde in New York. De eigenaren waren 18.000 dollar kwijt. En hun konijn, want die overleefde al de behandelingen niet. Wij kregen les van een Engels echtpaar. Stiff upperlip high class Engels. 's Middags hadden we een practicum waarin we de 's ochtends vertoonde mogelijkheden konden oefenen. Om een haarbal te simuleren konden we een pinda in het darmkanaal van een konijn stoppen. Dat moesten we dan door het darmkanaal heen masseren om het zo naar de bredere dikke darm te bewegen. 'Milking away the obstipation'. We moesten om een pinda vragen. Ik vroeg de Engelse dame: "Excuse me, do you have a peanut?" Ontzet keek ze me aan. "I beg your pardon", zei ze. Ze verstond iets heel anders. Iets van een mannelijk geslachtsdeel. Ik moet toch aan mijn uitspraak werken.

Uit de krant