De Vrienden blijven verbinden, mede dankzij wifi

We gebruiken (bijna) allemaal wifi, zeker in deze tijd van quarantaines en noodzakelijke afzondering binnenshuis. Daarmee is wifi een van de meest gebruikte vormen van draadloze communicatie geworden. Wat bij veel mensen niet bekend is, is dat wifi in Nederland geboren is.

Sinds de uitvinding van de draadloze communicatie door Marconi heeft de ontwikkeling van communicatie via radiogolven een razendsnelle ontwikkeling gehad. Eerst alleen met piepjes, maar al snel werd duidelijk dat er via radiogolven veel meer mogelijk was. Maar dan moeten die radiogolven elkaar niet in de weg zitten. Daarom werd kort na de Tweede Wereldoorlog afgesproken om verschillende ‘banden’ van radiofrequenties vast te leggen voor verschillende soorten van gebruik waaronder de ISM-band. Toen de Amerikaanse overheid in 1985 de ISM-band vrijgaf voor licentievrij gebruik, ontstond er ruimte om op de frequenties van de ISM-band te experimenteren.

In 1988 ontstond bij ontwikkelaars van het bedrijf NCR in Nieuwegein het idee om computers draadloos met elkaar te verbinden. De eerste draagbare computers waren op de markt verschenen en die apparaten moesten verbonden worden met printers en netwerken. Zou het niet leuk zijn als dat draadloos kan, zeiden Cees Link en vier collega-engineers tegen elkaar. NCR wilde dat wel ontwikkelen want als kassa- en geldautomatenbedrijf zagen zij de algehele potentie om kassa’s draadloos met winkelcomputers te verbinden. Uiteindelijk waren er in Nieuwegein zo’n 130 medewerkers onder leiding van Cees Link met het project bezig.

De techniek was begin jaren 90 al klaar, maar het duurde ruim een decennium voordat er wereldwijd overeenstemming was over kanalen, radiofrequenties en protocollen. Wifi gebruikt de frequentieband 2.4 gigahertz en daarvoor moest elk land toestemming geven. In 1998 werd Cees Link gebeld door een assistent van directeur Steve Jobs van de Amerikaanse softwaregigant Apple. Jobs was op zoek naar draadloze communicatie voor een nieuwe laptop en had interesse in de Nederlandse vinding. En dus toog Link naar Californië om daar zijn vinding te presenteren. Na dat reisje kon de productie met een veelvoud worden opgeschroefd. Ruim twintig jaar later kunnen en willen we niet meer zonder.

Ook Stichting Vrienden van Oud Hillegom vernieuwt: een digitaliseringsproject van forse omvang is ingezet om het omvangrijke archief van foto’s en documentatie digitaal op te slaan en deels via het internet beschikbaar te stellen. Daarnaast bevat onze schatkamer zo’n 4.000 objecten uit de Hillegomse geschiedenis, waaronder aardewerk, schilderijen en bollengereedschap. We kunnen en willen echter niet langer onze collectie binnen de muren van Kwekerij Veelzorg houden en willen een groter publiek van ons archief gebruik laten maken. Zo’n project is kostbaar en daarom hebben wij subsidie aangevraagd en gekregen van het Prins Bernhard Cultuurfonds. Om ons te helpen bij het inrichten van ons nieuwe gedigitaliseerde archief hebben we ook subsidie gekregen om een projectmanager in te huren die onze projectgroep van zes vrijwilligers een halfjaar lang gaat begeleiden. We beginnen met de objecten. Hierdoor is over een tijdje een digitaal bezoekje aan onze schatkamer mogelijk. En zodra het weer mag, heten wij u persoonlijk weer van harte welkom op Kwekerij Veelzorg!

De digitale versie van deze column staat op: www.vriendenvanoudhillegom.nl, www.dehillegommer.nl en www.lissernieuws.nl.

Jacolien van der Valk, Stichting Vrienden van Oud Hillegom

SVvOH.pr@gmail.com