Afbeelding
Foto: Corine Zijerveld

Back to normal?

Column Poespas

Ik had het al drieënhalve maand niet gedaan en was het eigenlijk al volledig ontwend. Het behoorde niet meer tot de gebruikelijke (dagelijkse) rituelen en feitelijk bleek ik het ook best goed zonder te kunnen. Het was ook niet meer zo dat de ander heel erg aandrong. Ook hij of zij maakte geen aanstalten. Eerst stonden we nog een beetje onwennig tegenover elkaar, maar gaandeweg de intelligente lockdown ‘institutionaliseerde’ het zich gewoon. 

En toen was daar plots het moment. Rutte had al aangegeven dat de teugels wat gevierd mochten worden. Terrassen waren weer beperkt open. De horeca mocht ook binnen weer mensen ontvangen. Bioscoopbezoek was weer toegestaan. (Wij waren dus na een reservering naar de bioscoop gegaan, maar ons werd aldaar tot onze stomme verbazing verteld dat we buiten moesten wachten. En dat terwijl de hele hal compleet leeg was en het buiten goot van de regen…Tot het een kwartier vóór aanvang was…en pas dan mochten we, weliswaar drijfnat en verzopen, naar binnen. We zijn dus weer naar huis gereden). En toen kwam daar het moment: in de praktijk gaf iemand mij uit dankbaarheid een hand! Ik was stomverbaasd. Drieënhalve maand was het niet meer gebeurd. Instinctief beantwoordde ik de uitgestoken stevige handdruk. Terwijl we elkaar de hand schudden riep ik al opgewonden: “We geven elkaar een hand!” Een half uur ervoor kwam de eigenaar binnen met zijn kreupele hond. Ik liet hem buiten monsteren, zoals dat heet, om zijn bewegingspatroon te bekijken. Vervolgens onderzocht ik bij de hond alle gewrichten. Hij bleek gevoelig bij het polsgewricht en de teentjes. In gezamenlijk overleg besloten we om röntgenfoto’s te maken. Op die foto’s was te zien dat er sprake was van artrose in de teengewrichten. De schouders, de hals en de ellebogen waren röntgenologisch prima! Het beste behandelplan werd opgesteld: medicatie om de pijn en ontstekingen in de gewrichten te bestrijden, supplementen om de gewrichten te ondersteunen en een lokale ondersteuning door de pijnlijke gewrichten te laseren volgens een 2 à 3-wekelijks behandelprotocol. Lasertherapie bestaat uit behandelen met infrarood licht met specifieke frequenties waardoor de bloedcirculatie verbeterd, de afvoer van schadelijke ontstekingsproducten wordt bevorderd en bijvoorbeeld genezing (van wonden) sterk wordt versneld. Laseren kan in de locaties Hoofddorp, Hillegom en Nieuw-Vennep. In Nieuw-Vennep kan er ook in een aqua-bad getraind worden. Honden die meer ondersteuning nodig hebben kunnen naar de chiropractor. Alle hulpmiddelen zijn aanwezig of vlakbij om een patiënt zo snel mogelijk weer op de been te helpen en gelukkig te laten zijn. Zodat hij/zij weer normaal kan lopen.

Uit de krant