Lodewijk Kamps
Lodewijk Kamps Foto: Corine Zijerveld

Bedankt!

Column Poespas

Er stond een afspraak in de agenda om een hondje met een bult te bekijken. Het was een patiënt die al jaren niet geweest was, als de computergegevens tenminste klopten. In het gesprek bleek dat inderdaad zo te zijn. De eigenaar was jarenlang met zijn dwergkeeshondje Dusan bij een andere kliniek geweest. Nou had hij daar het advies gekregen om naar een specialistische kliniek te gaan om het hart van Dusan middels echografie te laten nakijken, zijn bloeddruk moest worden vastgesteld en er zou bloedonderzoek gedaan moeten worden.

Dat alles was geadviseerd, omdat er op de overgang van de rug naar de bil een gigantische tumor aan het groeien was, waar Dusan steeds meer last van kreeg. Die kon alleen met een operatie worden verwijderd. Dat zijn allemaal goede adviezen, maar de eigenaar vond dat bij elkaar wel heel veel gedoe. Hij vertelde dat de desbetreffende collega het een absolute voorwaarde vond dat het vooronderzoek bij deze dertien jaar oude hond gedaan werd, alvorens te durven opereren. Ik keek Dusan dus eerst goed na. Hij had een evidente hartruis, een matige pols en een heel slecht gebit met veel loszittende kiezen en tanden en erg veel tandsteen. De bult op de bil was zo groot als een grapefruit. Een narcose bij deze patiënt is dan zeer risicovol. De eigenaar stond echter op het standpunt dat hij kon leven met de gedachte dat het tijdens de ingreep mis zou gaan. Dat Dusan dus niet meer wakker zou worden. Hij wilde hem deze kans geven, maar zonder “al te veel poespas”. We maakten onder deze condities dus de afspraak, waarbij we natuurlijk de allerveiligste verdoving zouden gebruiken met de meest veilige wijze van bewaking en beademing.
Hoe dan ook was het heel spannend op het ‘moment suprême’. Feitelijk was het anatomisch bijna onmogelijk om de bult te verwijderen en dan toch de huid weer zonder spanning dicht te krijgen. Een chirurgische en anesthetische uitdaging van de bovenste plank!
Maar het ging dankzij de langdurige ervaring van het OK-team heel goed! Na de operatieve ingreep zouden we ook nog het gebit doen, vanuit de gedachte: ‘Eén verdoving is beter dan twee aparte verdovingen’ ondanks het feit dat je eigenlijk niet een steriele operatie mag combineren met een gebitsbehandeling. In dit specifieke geval golden andere afwegingen. Hij werd goed wakker nadat we 11 losse kiezen hadden verwijderd. En dik een week later was het feest tijdens het spreekuur. De eigenaar kwam terug met Dusan en zei dat hij fitter was dan dat-ie de laatste vier jaar geweest was! De wond zag er gelukkig schitterend uit en zijn bekje was prachtig genezen. Diezelfde middag kwam de man drie dozen Merci brengen! Daar waren we ook heel blij mee.

Uit de krant