Draait de wereld door?

Zo, dat was de zomer van 2021. De zomer waar we zo naar uitkeken na alle vrijheidsbeperkingen vanwege het gevaar van coronabesmettingen. Dus eropuit, vonden velen, in Nederland of naar de zon in het buitenland. Weer onze vrijheid voelen. Doen wat je wilt, want het is vakantie. Tot welke lol en narigheid dat heeft geleid in binnen- en buitenland was bijna dagelijks te volgen in de kranten zoals het doodschoppen van iemand op Mallorca. Hoezo vrijheid?

En dan was er nog de moord op Peter R. de Vries, een gebeurtenis die de samenleving diep geschokt heeft. Dat dit kon gebeuren, in opdracht, in koelen bloede en op klaarlicht dag. Tel daarbij op de vrijwel dagelijkse nieuwsberichten over steekpartijen bij jongeren waarbij verschillende slachtoffers vielen. Niet zelden drugsgerelateerd. In wat voor samenleving leven we zo langzamerhand in Nederland, vroegen velen zich verontrust af. Natuurlijk, de zomertijd is voor de nieuwsmedia komkommertijd, dus is er meer ruimte in kranten en tv programma’s. Politiek en bestuur zijn immers met reces, de kabinetsformatie ligt op apegapen en corona is even van de sociale agenda verdwenen. Maar ondertussen, de wereld draait door.
Zo werden we tegen het eind van de vakantie opgeschrikt door het Afghanistandrama. Beelden van een hel op aarde: wanhopige mensen die Kabul ontvluchtten om te overleven. Maar het verhaal is nog niet af, want wat er met Afghanistan gaat gebeuren is hoogst onzeker. Niet alleen voor de Afghaanse bevolking, maar ook voor de rest van de wereld. Wordt het een vrijplaats en uitvalsbasis voor terroristen van waaruit aanslagen in het Westen, gefinancierd door eigen papaverteelt en heroïneproductie, vrouwenhandel en wapensmokkel? Of ontstaat er een nieuwe burgeroorlog tussen stammen of met de terroristen van Islamitische Staat (IS)? Komt er een migratiestroom van vluchtelingen op gang richting het Westen waarbij ook gemeenten voor de moeilijke taak komen te staan of zij opvang, zorg, huisvesting, onderwijs, sociale zekerheid kunnen leveren?

Tijdens de Eerste wereldoorlog (1914 – 1918), waarin Nederland neutraal was, heeft Nederland ongeveer een miljoen Belgische vluchtelingen opgevangen. Vrijwel iedere Nederlander in de grensstreken had een of meer vluchtelingen in huis opgenomen. Vluchtelingen die binnen enkele maanden later overigens geleidelijk weer zijn teruggekeerd naar België nadat de Duitsers hun veiligheid garandeerden. “Dus het moet nu ook kunnen” hoor je steeds dezelfde mensen zeggen. Maar is dat zo? Nederland had toen ongeveer 6 miljoen inwoners, de Belgen waren directe buren, spraken onze taal en overwegend religieus gelijkgezind. En, bestaat de moraal van naastenliefde en gastvrijheid bij de burger van toen vandaag de dag nog wel? En is onze demissionaire regering wel op haar taak berekend om de opvang van vluchtelingen goed te regelen?

Er moet dus geregeerd worden. Maar ja, de formatie, die schiet niet op en zit muurvast na negeren van problemen. Partijbelang gaat boven landsbelang omdat partijen zien dat deze kabinetsformatie niets wordt bij gebrek aan onderling vertrouwen en tegelijk bang zijn voor nieuwe verkiezingen. Maar de wereld draait door, ‘Den Haag’. Ook tijdens de vakantie. Dus ga eindelijk formeren en regeren en stop het negeren van serieuze problemen. Anders grijpen de kiezers de macht….
Notenkraker is een column van Jos Draijer en verschijnt om de week in deze krant. Reageren? Mail naar: redactie@dehillegommer.nl.