Gele bloemen tegen een blauwe lucht

Gele bloemen tegen een blauwe lucht, het is volop in onze streek te zien. Waar doet dit beeld aan denken? Juist, aan de Oekraïense vlag die een soortgelijk landschap symboliseert: golvend gele tarwevelden onder een strakblauwe hemel. Van dat landschap is niet veel meer over. 

Het was Armando die de term ‘schuldig landschap’ lanceerde. Wat betekent dat? Moet je je schuldig voelen als je je in zo’n landschap begeeft? Nou nee, een schuldig landschap is een landschap dat decor is geweest voor bloedige taferelen. Niets ontziende vernietigingsdrang heeft de aarde tot verschroeide aarde gemaakt.
Even terug naar de gele bloemen en de blauwe lucht. Mag je daar wel van genieten als elders een oorlog woedt? Ja, natuurlijk mag je dat. Sterker nog, het móet zelfs. Als een persoonlijke ode aan de opbouwende mens. De mens die talenten heeft ingezet om leven aan de aarde te ontfutselen. De mens die er vele járen over heeft gedaan om dat op een slimme manier voor elkaar te krijgen.
In Museum de Zwarte Tulp kun je zien hoe dat in zijn werk ging. Natuurlijk, er moest geld verdiend worden aan de handel in bollen, maar... een mooie bijvangst is schoonheid. Schoonheid van de bloemen, maar ook van de kunst die de bloemen verbeeldt. Soms in de vorm van schalen en vazen die van klei gemaakt zijn en dus aan diezelfde aarde ontfutseld. Verschroeid, maar dan anders. Schoonheid is hét antwoord op lelijkheid die de oorlog brengt. Evenals een donatie aan Oekraïne dat is. Zijn er eigenlijk al blauw-gele geldbussen waarop staat: Doe hier uw POET IN?
Klaar Wolff