Afbeelding
Foto: Cor de Mooy

Kleine bultjes, grote bultjes...

Column

Tijdens het spreekuur kwam de familie Barten met hun hond Quarles omdat ze even naar een bultje bij de tong wilden laten kijken. Claudette onderzocht hem helemaal en constateerde inderdaad een vreemde bobbel op de tongbasis. Maar iets in haar zei dat Quarles verder onderzocht moest worden. Het was een tienjarige Rottweiler en voordat we een hond voor het OK-programma inroosteren willen we zekerheid hebben omtrent de algemene gezondheidstoestand.

Claudette vertrouwde de buik niet helemaal en riep Bernadette erbij. Ook zij had haar twijfels aangaande de buikinhoud, ondanks dat de hond werkelijk nergens last van had. Hij at alleen wat moeilijker vanwege die bult bij de tong. Gezamenlijk werd besloten om een echo van de buik te maken. Quarles ging ontspannen op zijn rug liggen en liet zijn buik makkelijk scheren. De echobeelden spraken voor zich: er had zich geheel zonder symptomen een zeer grote milttumor ontwikkeld! Nou werd het verhaal even anders. In plaats van de focus op een bobbeltje van 12 bij 8 mm bij de tong moesten we ons gaan richten op een milttumor van 25 bij 40 cm! De eigenaren kozen ervoor om een buikoperatie te laten uitvoeren. Twee dagen later konden we het al inplannen. Meestal krijgen we een milttumor die al aan het bloeden is op de operatietafel. Dan is het alle hens aan dek en redden wat er te redden valt. Nu was er sprake van een rustige afweging: wel of niet te opereren omdat het een soort van premature toevalsbevinding betrof. Quarles doorstond de operatie zonder enig probleem! De milt had het formaat van een basketbal maar was er zonder complicaties uit te halen. Nadere inspectie van de lever was geen aanleiding om aan fatale uitzaaiingen te denken. Dit zou wel eens heel voorspoedig kunnen aflopen! Per definitie wordt zo een tumor ingestuurd voor pathologisch onderzoek en dan begint het lange wachten. Na acht dagen (en een razendsnel herstel!) kregen we het verlossende bericht: er was slechts sprake van een goedaardig gezwel van de milt! Quarles was gered: de bult op de tong was ook weggehaald en zijn milt hadden we per toeval bijtijds kunnen verwijderen. Drie dagen kwam de 14-jarige Labrador Timor op afspraak. Zijn klacht was een groter wordende bult op de elleboog. Hij had er veel last van. Ook als hij op zijn 'verkeerde kant' lag schuurde hij met zijn huidtumor over de grond. Meestal ging deze dan een beetje bloeden. Helaas bestaat hiervoor geen zalfje of pillenkuur, maar geldt dat chirurgisch verwijderen de enige oplossing is. Zonder iets van Quarles te weten onderzocht ik Timor. Zijn opgezette buik viel mij meteen op. Na overleg besloten we een buikecho te maken: en jawel, ook Timor had een grote milttumor. Wat een toeval: twee honden die hetzelfde hadden binnen tien dagen. Alleen werd besloten Timor niet te opereren omdat hij al heel oud was. Nu is het afwachten hoe lang hij er geen last van heeft.

Uit de krant