Afbeelding
Foto: pr

DuinpolderWEG

Column

Op vrijdag 7 september stond de agenda helemaal vol. Het was een dag waar de druk meteen al stevig opstond, mede omdat ik 's avonds zou gaan inspreken bij Provinciale Staten in verband met de Duinpolderweg. Dat is een vierbaans autoweg, waarvoor het plan is om deze dwars door Zwaanshoek heen aan te leggen. Dat betekent dat de natuur compleet wordt opgeofferd, de hondenuitlaatmogelijkheid weggaat, paarden- en koeienweides vernietigd worden, dat er meerdere huizen waar bewoners al meer dan 60 jaar wonen tegen de vlakte moeten en dat Global Garden ernstig gehinderd gaat worden.

Over de Ringvaart komt deze vierbaans autoweg door de rustieke Oosteinderpolder te lopen om daar de weidevogels weg te jagen en de ganzen voorgoed naar elders te laten wegvliegen. Ook daar gaan prachtige (familie)bedrijven ten onder aan de sloophamer van de zogenaamde vooruitgang.

Uiteindelijk komt deze vierbaansweg loodrecht uit op de Haarlemmerstraat waar Mikaku gevestigd is. De Sushi is nog nooit zo heet gegeten. Een verkeersinfarct dat zijn weerga niet kent is nu al te voorspellen.

Er is de wens bij de planologen om deze weg door te trekken langs de Noorderlaan (natuurgebied, bollengrond) en aan te laten sluiten op de N206. Hetgeen zou betekenen dat er in Vogelenzang en De Zilk van alles tegen de vlakte moet. En dat de rust in het duingebied voorgoed verstoord zal zijn. Om over de fijnstofproductie in het waterleidinggebied nog maar te zwijgen.

Maar eerst moest ik mijn dagprogramma in de kliniek tot een goed einde brengen. Er kwam een hond die aan het braken was en al vijf dagen amper at. Spannend. Ik zag dat hij twee dagen eerder al bij een andere arts was geweest, maar dat de behandeling nog niet in verbetering had geresulteerd. Bij het onderzoek viel meteen op dat Bambi nu gele slijmvliezen had. Dat was twee dagen geleden nog niet. Dat duidt op een ontwikkeld leverprobleem of op ernstige bloedafbraak. We besloten nu uitgebreid bloedonderzoek te doen. Gelukkig kunnen we dat zelf en binnen een kwartier konden we de diagnose stellen: Bambi had een zogenaamde triaditis. Dat is een ontsteking van dunne darm, galgangen en alvleesklier. Alleen met zeer intensieve therapie is dat aan te pakken. Dus we namen Bambi op en legden hem aan het infuus en gaven hem een cocktail aan medicijnen. Binnen drie uur voelde hij zich al duidelijk beter en begon-ie alweer wat vetarme voeding te eten. Ondertussen kreeg ik ook nog een kat met een afgebroken hoektand, een puppy voor de tweede vaccinatie, een fret met jeuk, een konijn met te lange kiezen en een ratje met een grote tumor. Aan afwisseling geen gebrek. Het ratje kon qua tijd meteen geopereerd worden zodat zij niet nog een heel weekend met een tumor zo groot als een pingpong bal hoefde rond te lopen. 

Mijn avondeten schoot erbij in, maar we konden zowel Bambi als het ratje nog voor mijn vertrek om 19.00 uur naar Den Haag afgeven. Beide eigenaren waren zielsgelukkig. Bambi moest op zaterdag weer terugkomen voor een tweede infuusdag. Eenmaal in het Provinciehuis werd ik mij bewust van de impact van de Duinpolderweg. Werkelijk iedereen die insprak probeerde de Statenleden te overtuigen hoe fout de keuze voor dit traject is. Nu kunnen we slechts hopen dat het gezonde verstand gaat zegevieren.

Uit de krant