Afbeelding
Foto: pr

Respect

Column

Houdt het dan nooit op? Je kunt je de afgelopen weken niet door Lisse wagen of je stuit op werkzaamheden in de weg of trottoir. Soms zijn het ingrijpende werkzaamheden zoals in de Gerard Doustraat waar werd gesleept met forse buizen. En de Nassaustraat natuurlijk, waarvan het wegdek in slechte staat zou zijn.

Nou dan heb ik nieuws voor het gemeentebestuur, er zijn wegdekken in Lisse die een stuk slechter van kwaliteit zijn dan genoemde straat en waar je echt niet zo lang voor de renovatie nodig hebt als de Nassaustraat. Maar ja, ik heb hier niet in doorgeleerd en zal het dus wel mis hebben, maar hoorde wel de klachten aan van onder andere bewoners van de Oranjelaan die een tijd lang met een forse toename van het verkeer te maken kregen. Dat is nu dus waarschijnlijk ten einde. En dan het gespit en gegraaf in de straten en trottoirs in heel Lisse. Zelfs het splinternieuwe fietspad langs de Ruishornlaan ter hoogte van de ingang met de Haven kon niet met rust worden gelaten. Om het maar niet te hebben over de letterlijk diepgaande werkzaamheden aan onder andere de Gerard Doustraat.

Dat zo zijnde komt er echter ook af en toe een andere fenomeen om de hoek kijken. Namelijk respect voor elkaar. Als je met de auto zo'n straat inrijdt, word je niet zelden pas op het laatste nippertje met een afzetting geconfronteerd. "Daar heb jij niks mee te maken," aldus zo'n diepspitter na de vraag of de boel niet adequater kon worden afgezet. Geen enkel respect voor de vragensteller. Zoals er tegenwoordig ook maar weinig respect wordt getoond voor medeweggebruikers.

In de Poelpolder wonende, rijd ik vaak 30 kilometer per uur zoals dat in met name de Schilderswijk wordt geëist. Mooi toch? Maar het is me al eerder gebeurd dat een jongere automobilist die oudere man (ik dus) maar lastig vond en luid toeterend passeerde. Van respect is geen sprake. Of die jongelui die met z'n drietjes naast elkaar op het fietspad langs de Ruishornlaan of op de Stationsweg langs Keukenhof rijden. Gezellig keuvelend en soms alleen maar aandacht voor de telefoon. En dan moeten zij als jongelingen op de Stationsweg opzij voor een fietser uit tegemoetkomende richting terwijl ze je op de Ruishornlaan via het trottoir passeren en de lieve jeugd je allerlei onaardige woorden toevoegt. Van respect is geen sprake. Of de wielrenners die op sommige paden tekeergaan alsof het een circuit betreft en je voor van alles en nog wat uitmaken omdat ze niet snel genoeg kunnen passeren. Van respect is geen sprake. Of in sommige winkels, waar het personeel het kennelijk vervelend vindt dat zich een klant aandient en deze dan ook afsnauwt. Van respect is geen sprake, maar wel het risico dat deze klant zijn/haar inkopen via internet gaat doen.

Maar dan nog. Het pakketje wordt gebracht en als je niet vroeg genoeg de deur opent, staat de bezorger al bij een ander voor de deur. Als je dan laat merken dat je vindt dat hij wel erg snel bij ander adres aanbelt, krijg je het pakketje zo ongeveer naar je hoofd gesmeten met de opmerking: "Hier. Tekenen." Van enig respect is geen sprake.

Ligt dat nu aan de nieuwe generatie, aan de zogenoemde korte lontjes of aan de opvoeding. Zeg het maar, maar zeg het dan wel met respect!

Uit de krant