Jos Draijer, columnist van De Hillegommer
Jos Draijer, columnist van De Hillegommer Foto: pr

Woningnood, toch Zimmer frei?

Column

Ook weer zo genoten van het Bloemencorso? De geuren en kleuren, de pracht en de praal. Bewonderenswaardig hoe de organisatie en vrijwilligers er elk jaar in slagen de ogen van miljoenen mensen op de Bollenstreek gericht te krijgen. En dat al ruim 70 jaar want het allereerste Bloemencorso dateert uit 1947. Bedacht door Willem Warmenhoven, een amarylliskweker uit Hillegom. Al gauw sloten Lisse en Sassenheim zich aan, gevolgd door andere gemeenten, en groeide het uit tot een evenement met wereldwijde bekendheid.

Dat jaar 1947, mijn geboortejaar, boeit mij steeds omdat dat jaar vaak in allerlei recordlijstjes voorkomt. Zoals over het weer. Het jaar 1947 wordt gekenmerkt door haar koudste winter en heetste zomer in hetzelfde jaar. Bij wijnkenners gaan de belletjes rinkelen bij 1947 wanneer het beste wijnjaar ooit ter sprake komt.

In de jaren 30 van de vorige eeuw waren de bloeiende bollenvelden al populair. Dan trokken veel dagjesmensen naar de bollen, die heerlijke bollen waar ze sprakeloos genoten van de kleuren die ze zagen en maar eenmaal in het jaar te zien. Al in 1936 zo prachtig bezongen door Louis Davids: "Naar de bollen…."

In de jaren 60 en 70 van de vorige eeuw, nog geen internet, doken rond Pasen op allerlei plekken campers op met buitenlandse toeristen en werd achter menig raam het bordje "Zimmer frei" gezet. Vooral Duitse toeristen wilden toen de bloeiende bollenvelden en het Bloemencorso niet missen. Velen pikten zo een graantje mee. Ook scholieren, met bollen pellen in de zomervakantie. Het bollencomplex, een verdienmodel voor velen in de streek. Maar buiten het bloeiseizoen? Niet slecht is de algemene mening, vooral dankzij de export.

Maar er is krapte op de arbeidsmarkt, waardoor ondernemers afhankelijk zijn geworden van arbeidsmigranten uit voormalige Oostbloklanden want Nederlandse seizoenarbeiders zijn niet meer te vinden.

Arbeidsbemiddeling voor buitenlandse migranten is daardoor een interessant verdienmodel geworden. Kijk maar eens naar de uitbundig met bloemen beschilderde autootjes en busjes die woon- werkverkeer verzorgen voor hordes arbeidsmigranten, al dan niet geregistreerd. Die arbeidsmigranten werken hier niet alleen, wonen en leven hier natuurlijk ook. Daardoor is het creëren van woonruimte voor arbeidsmigranten ook een verdienmodel geworden. Het ene na het andere (bedrijfs)pand, ook in het buitengebied, is of wordt (voor 10 jaar) omgebouwd tot logiesappartementen voor arbeidsmigranten. Voorbeelden: Leeuwenstein Pastoorslaan, Hoek Pastoorslaan, Hyacintenlaan, Nachtegaal, Flower Hotel (Aalsmeer), Ruigrok Tower (Aalsmeer). Hierdoor worden vele honderden, of zelfs meer, arbeidsmigranten door marktpartijen snel gehuisvest in onze streek. Met instemming van gemeenten. Ook een interessant verdienmodel voor de snelle huisvesting van asielzoekers, statushouders en overige spoedzoekers?

Echter, geregistreerde woningzoekenden die al jaren moeten wachten om in aanmerking te komen voor een woning in deze regio zien dat ook gebeuren. Zij kunnen zich gaan afvragen of het loont om zich aan te melden als arbeidsmigrant bij dezelfde marktpartij die woonruimte veel sneller regelt dan de woningbouwbouwvereniging of de gemeente. Zelfs voor degenen die niet eens geregistreerd staan in de gemeentelijke basis administratie. Is hier soms sprake van ongelijke behandeling van woningzoekenden?

Ondermijnen deze nieuwe ontwikkelingen niet het vertrouwde volkshuisvestingsbeleid van gemeenten in de Bollenstreek? Ik denk het wel, daarom voorlopig geen Zimmer frei.

Uit de krant