Een in 2019 gekapte eik met 164 jaarringen in de laan naast het Frederiks Hof, geplant door de Zochers rond 1860.
Een in 2019 gekapte eik met 164 jaarringen in de laan naast het Frederiks Hof, geplant door de Zochers rond 1860. Foto: Nico Groen

Veranderingen Rijksmonument Park Keukenhof

Column Sporen van Vroeger

Aan een rijksmonument mogen niet zomaar essentiële zaken veranderd worden. Daar is toestemming van de Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed (voorheen Rijksdienst voor de Monumentenzorg) voor nodig. Dat geldt dus ook voor het park rond kasteel Keukenhof, want dit park is een rijksmonument. De vorige keer is beschreven wat er allemaal bij dit park hoort. Deze keer gaan we dieper in op een paar markante onderdelen.

Het bos op de hoek van de Stationsweg en de Van Lyndenweg hoort ook bij het rijksmonument Park Keukenhof. Het is een van de oudste gedeelten. Volgens de beschrijving op de rijksmonumentenlijst uit 1999 was het achter de aarden wallen liggende bosperceel vroeger in gebruik als jachtbos of lusthof: "De slingerende, deels nog komvormige paden leiden door het hakhoutbos langs een enkele solitaire beuk."
Deze slingerende paden zijn vandaag de dag alleen aan de zuidkant te vinden. De bomen en struiken in het hele middengedeelte zijn gekapt. Het is nu een grasveld. De paden in het middengedeelte zijn grotendeels recht getrokken. Deze grote en belangrijke veranderingen zijn gedaan om op het grasveld activiteiten, zoals zomermarkten en dergelijke te organiseren. Het voordeel van deze verandering is dat er een zichtlijn, vanaf de Van Lyndenweg naar heuvel 'Meer Zicht ' en visa versa, is gerealiseerd. De VOL vraagt zich af of de Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed hier toestemming voor heeft gegeven.

Eendenkooi
Volgens de beschrijving van het park is er aan de zuidwestkant achter de Hofboerderij, net ten westen van de Oude Loosterweg een eendenkooi. Dit hoort ook bij het rijksmonument Park Keukenhof. Van de oorspronkelijke eendenkooi is nog een grote T-vormige vijver over. Voordat de vijver een eendenkooi werd, was deze in gebruik als houtvijver.
In een eendenkooi werden vroeger in het wild levende eenden gevangen voor consumptie. Tegenwoordig worden de nog werkende eendenkooien vooral gebruikt om eenden te ringen en om te laten zien hoe het er vroeger aan toe ging. Er zijn in den lande niet veel werkende eendenkooien meer over. De VOL vindt het van cultuurhistorisch belang als deze eendenkooi in de oorspronkelijke staat teruggebracht zou worden.

Aanleg van de tuin
De hoofdstructuur van de aanleg rondom het huis uit het einde van de 18e eeuw, te weten het verloop van de paden, de solitaire boomgroepen en de vijver in het gazon, zijn nog steeds grotendeels aanwezig. In 1858 werd rondom het kasteel de tuin in Engelse landschapstijl door vader en zoon Zocher verder uitgewerkt.
De VOL hoopt dat de hoofdlijnen ook in de toekomst in tact blijven. Dat is een punt van aandacht. De karakteristieke oude hortensia's zijn namelijk al grotendeels verdwenen, evenals diverse mooie borders met vaste planten. Daarvoor in de plaats heeft men dahlia's geplant, die alleen in de herfst een mooi geheel vormen.

Uit de krant