Gans Goed

Op de donderdag stonden er tien sterilisaties van vrouwelijke konijnen (=voedsters) op het programma. Vroeger opereerden we maximaal één vrouwelijk konijn op een ochtend en bereidde ik me er helemaal op voor. Dat was vroeger. Dat was jaren geleden. Omdat we nu de konijnenopvang in Hillegom helpen met castraties en sterilisaties zijn deze chirurgische ingrepen gemeengoed geworden. Tien operaties op één ochtend is veel, maar goed te doen. We hadden zelfs nog tijd voor een koffiepauze en een spoedgeval tussendoor.

Dat spoedgeval was een eigenaar die met een zieke gans kwam. De gans kon eigenlijk niet meer lopen. Hij wankelde onbeholpen door de spreekkamer. Steeds moest hij met zijn vleugels helpen om zijn evenwicht te bewaren. Hij was niet zindelijk. Elke twee, drie meter die hij liep, poepte hij een losse flodder op de tegelvloer. Waar hij vervolgens weer doorheen schommelde. Het werd er niet schoner op. De eigenaar was een tovenaar in het vastpakken en vasthouden van zijn gans. Zodoende lukte het mij om het dier te temperaturen. Koorts! Toen ik hem in zijn gehoorgang wilde kijken (middenoorontsteking?) hapte hij met zijn snavel een pluk haar van mijn hoofd. Om de een of andere reden moest de assistente daar heel erg om lachen. De eigenaar verontschuldigde zich, maar de gans liet het niet meer toe om naar zijn gehooropeningen te gluren. Naar mijn idee was het een (centraal) neurologisch probleem. Daar horen als oorzaken bij: een hersenbloeding, een herseninfarct, een tumor, een middenoorontsteking of iets heel anders als een intoxicatie of een leverprobleem.

Ik dacht er slim aan te doen om ook eens even te googelen op 'gans' en 'evenwichtsprobleem'. Alle hits die ik kreeg verwezen naar publicaties van Prof Dr. De Gans over neurologische afwijkingen. Dat waren humane problemen, beschreven door een medisch onderzoeker die De Gans heette. Daarmee kwam ik niets verder. Gelukkig ken ik een vogelspecialist in Amsterdam, een dierenarts in ruste, maar met een ongeëvenaarde kennis over vogels. Ik kreeg hem toevallig telefonisch te pakken, maar hij bleek op een vakantieadres in Kenia te zitten. Toch wilde hij me helpen en kon zich helemaal vinden in mijn gedachtegang. Als therapie stelde hij medicijnen voor, die wij ook gewoon hadden en waar ik ook al aan had gedacht; nu wist ik het echter helemaal zeker. De eigenaar ging met een strip tabletten naar huis en wij gingen door met de buikoperaties. De assistente begon aan een grondige reiniging van de spreekkamer.

Vier dagen later belde ik de eigenaar op en kreeg ik te horen dat de gans het al veel beter deed. Hij liep weer zelfstandig zonder hulp van de vleugels! In Duitsland zouden ze zeggen: Ganz Gut!