Huisbezoek

Mijn zwager was verhuisd en wilde ons graag in zijn nieuwe huis ontvangen. Uiteindelijk kozen we ervoor om op een vrijdag, direct na het werk, in de auto naar Lelystad te gaan. Het was een race tegen de klok om op tijd weg te kunnen. De drukte benadert soms ongekende hoogtes. Maar dankzij het zeer ervaren assistententeam kunnen we veel patiënten zeer efficiënt helpen. Zo lukte het dus om precies op het moment dat mijn vrouw kwam aanrijden klaar te zijn. De patiëntenkaarten zou ik later bijschrijven. 

In Lelystad aangekomen kregen we een rondleiding door hun nieuwe woning en er werd ons een lekkere maaltijd opgediend. Hun Beagle Nino kreeg nadat wij gegeten hadden buiten in de tuin zijn voerbak om uit te eten. We hadden het op dat moment over de vreemde situatie dat je soms al eventjes afwijkende geluiden van je hond hoort en dan pas -te laat- beseft dat er iets niet in de haak is. Mijn vrouw had bijvoorbeeld ons hondje horen kauwen op iets waarvan ze wist dat het niet goed was, maar ze keek te laat naar hem waar hij mee bezig was en zag toen dat hij gezellig een slipper aan het vernielen was. Terwijl we het daar over hadden hoorden we ergens van buiten al een tijdje het vreemde geluid van een kip in paniek. Ineens realiseerden we ons dat Nino waarschijnlijk toch een gat in de heg had gevonden of gemaakt en een kip van de buren opjaagde of te pakken had. We vlogen naar buiten. De haag was ondoordringbaar voor mensen. Ik moest allerlei stammen opzij duwen en met een scheurende broek over dwarstakken heen stappen om in de tuin van de buren te komen. Ik zag dat Nino net het kleinste kippetje van de vijf te pakken had. Ik dook op hem af en kon het diertje uit de kaakklem van Nino halen, waarbij ikzelf iets gebeten werd. Ik gaf de kip door de heg heen aan mijn vrouw die zich erover ontfermde. Nino tilde ik op en gaf hem al spartelend aan mijn zwager. Hij zette Nino in de kamer en trok de buitendeur dicht. Samen met mijn vrouw bekeken we de schade van de kip. Enkele huidwonden en kneuzingen. Gelukkig had ik de dienstkoffer in haar auto liggen, omdat ik in het weekend een visite zou gaan rijden. We konden de wonden ontsmetten, hechten en ik kon pijnstilling en antibiotica geven. Toen ik weer naar binnen wilde, bleek de buitendeur op slot! Nino was op de lage deurhendel gaan staan en had daarmee de deur afgesloten. Nu stonden we met de gewonde kip met zijn vieren in de tuin, terwijl de honden binnen waren. Na drie kwartier opende degene met een reservesleutel de voordeur en kon ook de achterdeur open. De kip was in de tussentijd uit haar shock en kon even (in de schuur) in de bench van de hond; de buren waren op vakantie. Na drie dagen was zij weer de oude!