Plasprobleem

Bij mensen krijgen oudere mannen nogal eens een probleem met het plassen. Bij oudere honden is dat ook geregeld zo. Het komt maar zelden voor bij puppy’s. Maar vorige week kwam er iemand langs die vertelde dat zijn pup van 11 weken er erg lang over deed voordat hij klaar was met plassen. 

Het was een reutje, dat geboren was met een keizersnede, waarbij helaas de moeder was overleden ten gevolge van een infectie. Al de pups waren dus opgegroeid met de fles. En dat was goed gelukt! We zagen een goed gegroeide en mooi in proportie zijnde jonge pup. Hij was ook levendig en enthousiast. Maar het probleem was dus dat als hij ging plassen hij ook vrij lang na-lekte. Ik keek dus onder zijn buik.
Tot mijn grote verbazing zag ik dat de opening van de voorhuid eigenlijk nog maar een speldeknop-opening was! Het verhaal wat toen verteld werd, was dat al die pups hun zuigbehoefte aan andere dingen dan de afwezige moedertepel hadden bevredigd. Dat had bij deze pup er dus toe geleid dat zijn plasopening geheel was dichtgegroeid! Als hij plaste dan liep zijn hele voorhuid dus vol en dan duurde het een tijdje voordat díe weer was leeggelopen.
Er was sprake van forse littekenvorming door langdurig gesabbel. Hier moest meteen opgetreden worden. Hoewel er eigenlijk geen tijd voor was, namen we de pup op en zouden hem gaan opereren zo gauw er een gaatje viel in de agenda. Wat hier moest gebeuren was het extra ruim openmaken van de voorhuid om het uitschachten en normaal uitplassen mogelijk te maken.
Aan het einde van de dag was er de mogelijkheid om operatief in te grijpen. Na een half uur was de ingreep klaar. Nadat Bobby wakker was geworden ging de assistente even met hem lopen. Zelden een grotere verbazing op het gezicht van een hond gezien als bij hem nadat hij weer ging plassen: het was een mengeling van opluchting en verbazing. Nou maar hopen dat de wonden dit keer probleemloos gaan genezen. En hij moet er zelf vanaf blijven. Daarom kreeg hij een kraag mee.