Optimisme nodig!

Een eindejaar bubbeltje links en een oliebol met poedersuiker rechts van me. 

Ik kruip achter mijn laptop voor mijn eerste column in 2022. Buiten is het al onrustig, veel zware knallen zelfs blauwe rook scheert langs mijn raam. Ik wen er nooit aan, het maakt me onrustig, vraag me af of ik de enige ben. Oudjaaravond kan elk moment beginnen want de avond valt. Bij het typen van mijn 2e alinea gaat het al fout. Mijn vette vingertoppen glibberen weg van de toetsen en nemen andere mee. Nee, niet de bubbel te schielijk gedronken, het is die te vette oliebol. Die veroorzaakt slipgevaar bij het typen. Heb ik me nooit gerealiseerd. Dus eerst maar de oliebol opgegeten, handen gewassen, toetsenbord ontvet en verder. Maar het lukt niet echt en ben een beetje de draad kwijt, uit mijn ritme. Die stomme vette oliebol speelt mij parten en raast irritant door mijn hoofd. Had ik die vette oliebol toch maar eerst opgegeten en daarna mijn handen gewassen. Die gedachte deed me weer aan corona denken, met al dat handen wassen, afstand houden, Lock downs en zo. 

Uitgerekend op de laatste avond van 2021 weet een vette oliebol mij op andere gedachten te brengen. Wie of wat zit daar achter? Toch niet weer dat virus? Nou, u voelt hem al aankomen. Die vette oliebol is een beeldspraak, een metafoor, die heel stil mijn verhaal in rolde. Het verhaal over het virus dat ons zo bezig hield het afgelopen jaar. Zelfs in staat was om het samenleven en ieders eigen leven en werk danig te ontregelen. En, ook veel pessimisme, wantrouwen en eenzaamheid veroorzaakte bij jongeren en ouderen, opgesloten in hun kleine wereld van thuis. Een splijtende uitwerking had in de samenleving en voor verwarring en hysterie zorgde dat zelfs kon resulteren in somberheid, waanideeën en doemdenken. In pessimisme over de toekomst. Maar heeft dat pessimisme ons geholpen? Ik denk het niet, dus laten we dat pessimisme maar achter ons laten, als leerzame herinnering aan 2021.

Vandaar mijn Nieuwjaarswens voor 2022: vooruit kijken en massaal optimisme omarmen en ook uitspreken en uitstralen. Als iedereen zich aan deze ‘nieuwe coronamaatregel’ houdt, verdringt het optimisme in 2022 het pessimisme van 2021. Als dat lukt, wordt er weer meer gelachen, zien we het weer zitten. We hebben weer zin om positief in beweging te komen, lichamelijk, geestelijk en sociaal. Met die positieve levenshouding en levensstijl herstellen we het vertrouwen in elkaar en in ons zelf. Daarmee kunnen we verloren gemeenschapszin weer terugvinden en met elkaar weer ontspannen, beleefd en normaal omgaan. Thuis, op school of werk, op straat, op sociale media. 

Maar ook in de Tweede Kamer want daar leverden de getoonde omgangsvormen in het demissionaire 2021 helaas geen fraai beeld op. 

Maar gelukkig er is nu een nieuwe regering aan het roer in Nederland en een regeerakkoord met als leidraad: “Omzien naar elkaar en vooruit kijken naar de toekomst”. 

Eerste prioriteit wat mij betreft mag zijn: herstel van optimisme, dan volgt herstel van vertrouwen vanzelf. 

Ik wens u, jong en oud, een optimistisch jaar 2022!

Notenkraker is een column van Jos Draijer. Reageren? Mail naar: redactie@dehillegommer.nl.