Ca(s)t Away

In de schitterend speelfilm Cast Away met een glorieuze Tom Hanks in de hoofddrol lukt het hem om meerdere jaren op een onbewoond eiland te overleven na een bijna fataal vliegtuigongeluk. De hele film is te beschouwen als een pleidooi voor overlevingsdrang en laat zien hoe belangrijk het is om van iemand te houden: zijn liefde voor zijn vrouw helpt hem door zijn moeilijkste momenten. Zijn vrouw (spoiler alert!) was ervan overtuigd dat hij was overleden en was hertrouwd, met haar tandarts. En toen ging opeens de telefoon en werd haar verteld dat haar (eerste) man nog levend van een vlot was opgevist. Ze liet spontaan haar kopje koffie vallen en viel zelf flauw.

Vorige week moesten we aan het einde van de dag de kat Shelly nakijken omdat de eigenares wilde weten hoe het met haar ging. Toen ze binnenkwam vertelde ze eerst het verhaal. Shelly stond met een ruwe vacht en veel korsten op tafel. Ze was die middag gebeld door een asiel uit Heerhugowaard, dat ze een kat via de chip getraceerd hadden naar een adres in Hoofddorp.
Die dame was haar kat vier (!) jaar geleden kwijtgeraakt. Ze had hemel en aarde bewogen om haar terug te vinden, maar niets had geholpen. De flyers in de buurt niet, de meldingen op Amevedi niet, stukjes in de lokale krant niet, de zoektochten in de buurt niet. Het neerzetten van bakjes voer had ook niet geholpen en uiteindelijk had ze erin berust dat Shelly nooit meer thuis zou komen. Wat resteerde waren de foto’s op het dressoir, een handgeschilderde afbeelding aan de muur en de vele herinneringen. En toen kwam ineens dat telefoontje. Wat deed dat denken aan de bovengenoemde film! Ze waren door het dolle en ze was meteen in de auto gesprongen om naar het asiel in Heerhugowaard te rijden. Shelly liet duidelijk merken dat ze haar eigenares niet vergeten was. Ze spinde en kroelde en gaf kopjes aan haar verloren gewaande eigenares. Shelly had al die tijd of waarschijnlijk een groot deel van die tijd op een vuilnisbelt geleefd. Ze had zich in leven weten te houden met afval en de dieren die daarop afkomen: muizen en vogels?
Ze was door een dierenliefhebber naar het asiel gebracht alwaar de chip was afgelezen. En zo was het gekomen. Ik keek Shelly helemaal na en constateerde tot mijn grote verbazing een schitterend wit en schoon gebit! Het dieet dat ze daar nuttigde had er zeker aan bijgedragen dat haar gebit zo mooi bleef. Haar hele huid en vacht zaten onder de klitten en korsten en kleine wondjes. We behandelden alles wat we konden behandelen en vonden het een geweldige afsluiting van de dag om met dit waargebeurde prachtige verhaal naar huis te kunnen gaan. Thuis vertelde ik met betraande ogen het Cat Away-verhaal.