Uitvaartverzorger Carlo van der Lans: 'De dood is bespreekbaarder geworden'

AFSCHEID • Bijna dertig jaar heeft Carlo van der Lans overledenen begeleid naar hun laatste rustplaats. De 65-jarige Lisser was het gezicht van Begrafenisvereniging St. Barbara, die 115 jaar bestaat. Carlo leerde het vak van uitvaartverzorger van zijn vader Piet. Intussen is met Dave, de zoon van Carlo, de derde generatie uitvaartverzorgers uit de familie aangetreden.

Door Jankees Faas

"Vroeger had je eigenlijk geen uitvaartzorg, maar was het meer burenhulp. De eerste echte uitvaartverzorger bij St. Barbara was van 1930 tot en met 1964 Bas Augustinus. Mijn vader Piet nam dit werk over van 1964 tot en met 1975. Als kind liepen wij al kwitanties voor de Barbara door een keer per jaar geld op te halen in Lisse, Lisserbroek, Abbenes en De Kaag. Toen betaalden ze drie gulden per gezin."

Carlo ging in 1967 aan de slag als postbode. "In 1988 zegde ik op bij de post. Dat was niet makkelijk, aangezien ik het daar geweldig naar mijn zin had. Ik was toen 35. Maar Piet de Groot en Mart van Steijn, die toen de uitvaartverzorgers waren bij Barbara, gingen ermee stoppen. En aangezien het werk bij Barbara mij met de paplepel was ingegoten, leek het logisch dat ik verder zou gaan in het vak van uitvaartverzorger." En dat is geen baan van acht tot vijf. Dat merkte Carlo vooral in zijn beginperiode, toen hij er nog alleen voor stond. Ik was net bezig met het stichten van een gezin. Een sociaal leven had ik niet. Stond je met het hele gezin met de fiets klaar om weg te gaan, dan ging die telefoon weer. Ik heb veel steun gehad van de dragers, die altijd voor mij klaar stonden. Dit zijn oproepkrachten, die een warm hart hebben voor de vereniging. Momenteel hebben wij veertien dragers en acht verzorgers die op de auto rijden."

Carlo vindt het mooi dat de dood bespreekbaarder is geworden. "Als je 25 jaar geleden bij de mensen binnenkwam vroegen ze: 'Meneer Van der Lans, hoe gaan wij het doen?' Als je nu binnenkomt is het vaak: 'Carlo, we willen het zus en zo.' Het geeft veel voldoening als je later hoort dat alles perfect is gegaan. Ik heb weleens met zweetvoeten gestaan, hoor. Zoals tijdens de begrafenis van de moeder van de latere kardinaal Simonis, die uit Lisse kwam. De dienst werd bijgewoond door elf bisschoppen. De Agathakerk zat helemaal vol."

Vanaf 1999 kreeg Carlo de steun van Marjan Balkenende. In 2008 kwam Dave van der Lans erbij en later Desiree Niesen. "Ik kreeg de tijd om langzaam af te bouwen. Toen ik bijna zestig was hoefde ik 's avonds de telefoon niet meer mee te nemen. Zo kwam er minder druk op mij te staan." Van der Lans is trots op 'Uitvaartcentrum Bollenstreek' aan de Oranjelaan in de voormalige Dominicus Savio-mavo. "Een ideale locatie met voldoende parkeerplaatsen. Een mooie plek om te condoleren en om uitvaarten te houden. Het bijgebouw is verbouwd door de dragers."