Folklore onder druk
Het spreekwoord luidt: een goed begin is het halve werk. Zo'n begin gun ik uiteraard iedereen met daarbij de hoop dat het werk uiteindelijk helemaal geklaard wordt. Maar minder goed leek het begin van het nieuwe jaar voor de standhouders van de bloemen- en bloembollenkramen aan de Westelijke Randweg.
Het schijnt een gewoonte te moeten worden dat die ondernemers elke vijf jaar eens geducht gepest moeten worden. En wel zodanig dat de kraamhouders er elke keer voor vrezen dat het einde van de 'bloembollenboulevard' in zicht is. Opnieuw is dat aan de orde. Natuurlijk is het runnen van zo'n kraam een manier om (extra) geld aan de streekproducten te verdienen. Daar ga ik niet op in, want dan kun je tegenwoordig wel zo'n beetje elk bedrijf onder de loep nemen. Problemen zat. Wat wel telt is dat de provincie opnieuw laat blijken helemaal niets met een folklore van een halve eeuw of ouder te maken te willen hebben. Of zo u in eenvoudigere taal wilt: een traditie. Eerst moest de kramen weg van de Heereweg. Daar kon ik me wat bij voorstellen, want om de haverklap werden toeristen die uit de bus stapten en zonder op of om te kijken met alleen oog voor de bloemenpracht het fietspad op stapten bijna van de sokken gereden. Het zat er dik in dat de provincie hier een einde aan wilde maken en de kans daartoe ontstond om bij een locatie langs de Westelijke Randweg al dat aanbod te bundelen. Maar nu dreigt voor de tweede keer in enkele jaren dat men het voor elkaar wil krijgen dat deze stek op de Westelijke Randweg wordt verlaten. Een plek die nota bene speciaal voor de kramen is bedoeld en die bedacht is door…. Ja door wie eigenlijk? Wellicht een ambtenaar die denkt het provinciebestuur een plezier te doen door de kramen daar voorgoed weg te halen. Een aanslag op een stukje Lissese folklore en daar mogen we best met z'n allen tegen in het geweer komen.
Grond overnemen
De kramen worden gezet, de bollenvelden bloeien, Keukenhof gaat open en we verkeren in de stemming van een nieuw voorjaar. M'n lieve, wat wil je nog meer? Zo'n regulateur in het Haagse snapt dat kennelijk niet, maar ik mag hopen dat het gemeentebestuur van Lisse daar (net als eerder) anders tegenover staat. Ik weet niet wat er mogelijk is; bijvoorbeeld dat stukje grond van de provincie overnemen en als Lisse zelf over de vergunningen gaan. En dan voor eens en altijd (en onder voorwaarden) ervoor zorgen dat de bloembollenboulevard blijft bestaan. Tot in lengte van jaren. En dat zou wel eens zo kunnen uitpakken. Want nadat deze column was geschreven werd weer eens duidelijk dat de actualiteit de tekst van een column kan achterhalen: kraamhouder Ruud van Kesteren meldde dat inmiddels voor 2019 een ontheffing van de provincie werd ontvangen. Waarschijnlijk omdat men wel inziet dat overname van de locatie door de gemeente niet op korte termijn geregeld is. Dat neemt natuurlijk niet weg dat men daarna aan de bak moet voor de jaren er na.
Als dat positief uitpakt, dan kan dat ook wel eens een begin zijn van het behouden van een diepgewortelde folklore. Dus een goede toekomst voor de bloembollenboulevard.