Feestdagen
Op Eerste Kerstdag had ik dienst. De maandag ervoor was drukker dan ooit geweest. Niet uitgerust begon ik dus aan de noodoproep-dag terwijl mijn vrouw thuis de hele dag het Kerstdiner aan het voorbereiden was. Je zou kunnen zeggen dat de drempel om te bellen vrij hoog lag want er werd maar weinig gebruik gemaakt van het noodnummer. Maar toch reed ik af en aan naar Hillegom. Er hadden mensen gebeld dat hun kat was binnen gestrompeld met bloed aan de achterpoten. Hij leek aangereden. Dat was een duidelijk spoedgeval. Met vijf mensen kwamen ze hun kat Oscar laten zien. Iedereen was al opperbest gekleed in kerstdiner-outfits en picobello opgemaakt. Het leek wel een Hollywoodse Oscaruitreiking...Gelukkig kon hij nog wel lopen, maar zijn ene achterpoot was opgezwollen en zat onder het bloed. We besloten dat ik Oscar zou opnemen, dat zij rustig hun kerstdiner konden gaan beginnen, dat ik ondertussen de wond aan de poot zou inspecteren en verzorgen en dat zij na hun diner de kat weer konden ophalen. Opgelucht vertrokken ze. Ik verdoofde Oscar en kon toen pas een goed zicht krijgen op de wond. Onder het bloedstolsel kwam een rechte snede vandaan die van de teentjes tot de hak liep. Het bloed van deze wond zat ook op de andere poot, die gelukkig ongeschonden bleek. Na grondig scheren, wassen en desinfecteren kon ik beginnen met hechten. Een half uur later lag Oscar met een gerepareerde en verbonden ondervoet weer in de couveuse wakker te worden. Voor mij ook tijd om even thuis te gaan genieten van het kersteten. Halverwege de avond kwam een delegatie van het grote gezelschap Oscar weer halen. Toen ik vroeg waar de anderen waren, bleek dat iemand acute buikpijn had gekregen en dat ze met drie personen naar de dokterspost moesten. Wat een hectische kerstdag was dat geworden voor deze familie! Oscar kon in ieder geval genezen mee naar huis. Om vijf uur 's nachts werd ik gebeld door een radeloze eigenares. "Ik heb al twee e-mails gestuurd, maar heb nog geen antwoord... Ik moet zo op het vliegtuig naar de Seychellen en nou blijkt mijn dierenpaspoort niet goed te zijn ingevuld! Straks mag Roxy niet mee!" Ik besloot meteen naar de praktijk te rijden, want niets is erger dan dat wij een fout hadden gemaakt in het invullen van een exportverklaring. En dat eigenaren dan in de problemen komen. Op de praktijk keek ik het paspoort uitvoerig na. De hondsdolheid vaccinatie stond er goed in. De toediening van de antiteken- en ontwormmiddelen stond er ook goed in. Het klinisch onderzoek was correct afgetekend. Ik nam alles nog een keer door, maar het klopte gewoon! Gelukkig maar. Ik kon mevrouw geruststellen en de reisstress een beetje wegnemen. Opgelucht verliet ze de praktijk. Namens iedereen van de kliniek wens ik de lezers al het goede toe voor hen en hun huisdieren in 2019!