Gelukkig of niet?
Nederland is op IJsland (4), Noorwegen (3), Denemarken (2) en Finland (1) na het gelukkigste land in om in te leven; van de hele wereld wel te verstaan. Dat is de bevinding van wetenschappers die in opdracht van de Verenigde Naties (VN) daar onderzoek naar hebben gedaan. Alles is mooi op een rijtje gezet in het Wereldgeluksrapport 2019. Daarin zijn 156 landen naar hun mate van geluk gerangschikt. De sleutelfactoren waarmee het geluksgevoel is gemeten zijn bijvoorbeeld het aantal gezonde levensjaren, het sociale netwerk, vertrouwen in de overheid, inkomen per hoofd van de bevolking en vrijgevigheid. Nederland dus op de 5e plaats. Hoezo klagen in Nederland dan?
Opmerkelijk is natuurlijk dat de vijf gelukkigste landen allemaal in Noordwest Europa liggen, IJsland ietsje verder. Het aantal inwoners van deze 5 landen samen is bijna 34 miljoen. Dat, op een totale wereldbevolking van ruim 7,5 miljard mensen. Dat is iets minder dan een half procent van de totale wereldbevolking. Het geluk lacht nog geen half procent van de wereldbevolking toe en is afhankelijk van waar je geboren bent. In feite kan dat geluk nog schaarser worden want de bevolkingsprognose van de VN voorziet een voortgaande groei van de wereldbevolking van 8 miljard in 2023, 9 miljard in 2037, rond 2055 zelfs 10 miljard en op langere termijn rond 2087 mogelijk zelfs ruim 11 miljard mensen. Dan gaat het alleen om het aantal mensen. De stijging van gemiddelde levensduur van de mens komt daar nog bovenop. Die was in de Romeinse tijd 22 jaar, in de Middeleeuwen 25 jaar, in 1900 rond de 44 jaar, in 1950 rond de 70 jaar, in 2000 tegen de 80 jaar en in 2050 mogelijk 100 jaar. De bevolkingstoename is bovendien heel ongelijk verdeeld over de wereld. Zo zal ongeveer 60 procent van de totale bevolkingstoename in Afrika plaatsvinden en ruim 30 procent in Azië. Europa is het enige continent waar de bevolkingsomvang rond 2050 waarschijnlijk lager zal zijn dan op dit moment. Maar pas op, het gaat om serieuze voorspellingen.
Maar toch… er lijkt een taboe te rusten op een maatschappelijk debat over de enorme impact die een ongelijke verdeling van bevolkingstoename in de wereld heeft op de welvaart en sociale bescherming, de water- voedselvoorziening, migratiestromen en cultuur, milieu en klimaat, en het welzijn en geluksgevoel van mensen. Dus, hoog tijd om dat taboe te doorbreken, de serieuze problemen te benoemen en oplossingen te vinden die in de praktijk echt werken. Niet langer het verdienmodel van criminelen en mensensmokkelaars in stand houden waarbij grof geld verdiend wordt aan de armoede en ellende van kwetsbare mensen. Niet langer toekijken hoe Chinezen ondertussen half Afrika opkopen, opnieuw kolonialiseren. Maar voort maken Europa, niet bekeren maar investeren in Afrika en Azië zodat landen op eigen benen kunnen staan, zonder corruptie.
De inwoners weer trots kunnen werken aan de toekomst van hun eigen land en die van hunzelf. Er meer reden is om in hun eigen land te blijven dan om te vertrekken.
Iedereen wordt daar beter, gelukkiger van. Of niet?