Gestolen auto
In aanloop naar en tijdens de zomervakantieperiode is er traditiegetrouw in alle media veel aandacht voor het veilig achterlaten van je woning: goede sloten en beslag op deuren en ramen, lichtjes aan in de avond, post weghalen bij de voordeur, een gebruikt kopje op tafel laten staan en het liefst om de paar dagen het geheel een beetje wijzigen. Want dan lijkt het net of er toch iemand thuis is.
Je hebt hiervoor wel de medewerking nodig van welwillende buren, vrienden of familie, want je kunt moeilijk om de haverklap terugkomen van je vakantieadres om zelf de post te rapen.
Zelf ben ik gelukkig nog nooit het slachtoffer geweest van een woninginbraak. Kennissen hebben vorig jaar die pech wel gehad. Hun hele huis was overhoop gehaald; alle kasten, lades en wat voor opbergplekken dan ook waren doorzocht. Servies was kapot gegooid, er was van alles vernield en natuurlijk was er het nodige meegenomen. Ik kon me er geen voorstelling bij maken, maar ik begreep dat ze weken bezig zijn geweest hun huis weer tot hun huis te maken. En het duurde maanden voor ze zich weer wat veiliger en op hun gemak in hun woning voelden. Wat een impact moet zo'n inbraak hebben....
Vorige week belde de glazenwasser bij mij aan. "Is die auto van jullie goed verzekerd?", vroeg hij, toen ik opendeed. Toen bleek dat de auto van de buren, een straatje verderop, 's nachts was gestolen. De buren zelf waren met vakantie en hun buurvrouw ontdekte de diefstal de volgende dag. De dieven hebben waarschijnlijk gebruikgemaakt van een apparaatje dat het signaal van de autosleutel (met zogeheten keyless entry) onderschept. En laten wij nou net zo'n auto hebben als die gestolen is... Camerabeelden toonden aan dat iemand die nacht ook rond onze auto heeft gelopen, naar binnen glurend. En dat zorgde bij ons voor een slapeloze nacht. Steeds weer kijken of de auto er nog stond, bij elk geluidje schoten we rechtop in bed, hartkloppingen in de keel.
Normaal gesproken leggen wij de autosleutel bij thuiskomst meestal meteen in een sleutelkastje van ijzer, waardoor het signaal niet onderschept kan worden. Maar nu heb ik de sleutel zelfs in een ijzeren blikje in mijn tas, zodat kwaadwillenden ook geen kans maken als ik boodschappen doe in Lisse. Een beetje paranoia misschien, maar dat is dus wat inbraaknieuws in je nabije omgeving met je doet. Een gewaarschuwd mens.....
Ruth Eppink
redacteur LisserNieuws