Geen koffie meer met Hendrik
Lisse n Hendrik van Rijn begon januari 2009 als wijkagent in Lisse. De tijd die hij hier doorbracht is voorbijgevlogen. De nu 41-jarige Hendrik heeft zich altijd thuis gevoeld in het dorp, waar het ons-kent-onsgevoel heerst, maar hij is toe aan een nieuwe uitdaging. Vanaf oktober is hij de nieuwe wijkagent in Katwijk-Noord. In Lisse wordt Hendrik opgevolgd door Hotze Scheeringa.
Door Jankees Faas
Als klein jongetje wilde Hendrik aanvankelijk helemaal niet bij de politie. "Ik wilde bakker worden. Dat beroep heb ik tot mijn 23ste beoefend. Toen vroeg ik me af: wil ik dit wel blijven doen tot mijn pensioen? Wat mij op dat moment in de politie trok was het afwisselende en het spannende. Ik ben sportief en kan goed met mensen om gaan. De politie leek me wel iets voor mij."
Voorlichting
Hendrik startte met werken bij het voormalige politieteam Oegstgeest. "Wat ik destijds al mooi vond, was de voorlichting op basisscholen. Ik vond het leuk binnen te stappen bij de groepen 7 en 8 en daar te praten over zaken als vernielingen, groepsdruk en vuurwerk. De kinderen vonden dat geweldig."
In 2008 was er een vacature voor een wijkagent in Lisse, een functie die in het verleden geassocieerd werd met Bromsnor die aan het afbouwen was. "Toen ik naar Lisse kwam, werd juist ingezet op verjonging. Ik was begin dertig. Ik kende het dorp al via de voetbal. Over het algemeen zitten er niet zo veel verschillen tussen de gemeenten in de Bollenstreek."
Als wijkagent speelt je werk zich niet alleen buiten af, vertelt Hendrik. "Zo krijg je verzoekjes om mensen terug te bellen, schriftelijke afhandelingen van wat je op straat tegen komt, je let op je mailbox en er zijn de vergaderingen."
De moderne wijkagent gaat mee met zijn tijd. "Op je telefoon kan je al dingen inspreken. Vroeger moest je bijvoorbeeld bij overlast door een groep jongeren alle namen opschrijven. Nu kan je een ID-kaart of rijbewijs inscannen, zodat de gegevens meteen kunnen worden doorgestuurd naar de computer. Ik zit ook op Twitter. Dat zijn zaken die leuk zijn om te vermelden. De realiteit met een kwinkslag."
Groeten
Aangezien de wijkagent een bekend gezicht is, is dit een manier de afstand tussen de burger en de politie te verkleinen. "Het werkt drempelverlagend, dat ik altijd op de fiets zit. Mensen durven je aan te spreken. Je zit op hetzelfde niveau. Ik voel mij niet verheven boven mensen, omdat ik toevallig een politiepak aan heb. Je moet altijd in gesprek blijven. Over het algemeen zijn de mensen in Lisse vriendelijk en open. Ik had een keer een collega uit Delft mee tijdens de harddraverij in de feestweek. Die stond verbaasd te kijken dat de mensen in Lisse ons allemaal groetten. Ik heb altijd prettig gewerkt in deze bruisende gemeente."
Goede herinneringen heeft Hendrik aan de CopKoffieMomenten, waarbij hij in Lisse in uniform te vinden was op een terras of in een koffiezaak. "Mensen ervaren dit als positief. Ze schuiven makkelijk aan. Het gaat dan niet altijd om de meest heftige zaken, maar het geeft ze al een goed gevoel, dat je daar zit."