Een 'beetje'
Het was zaterdagmiddag tijdens een weekenddienst. Ik begeleidde net een aandoenlijk lief kind met zijn ouders naar de wachtkamer om na te denken over het advies om zijn ratje te laten opereren aan een grote tumor in de lies. Het moest een snelgroeiende woekering zijn, want deze was hen pas die ochtend opgevallen en de bult was al best groot. Vlot opereren is dan het beste wat we kunnen doen. Maar dat heeft op de ouders en de jongen natuurlijk wel grote impact: een operatierisico, de kosten en de kans dat er weer ooit een nieuwe bult ontstaat. Ondertussen hoorde ik de assistente aan de telefoon antwoorden dat we "niet langs konden komen". Het bleek dat ze de politie aan de lijn had die ons sommeerde naar Noordwijk te rijden, waar een hond gebeten was. Het betrof een oude hond en hij kon niet meer lopen. Ze overlegde met mij wat we moesten doen. Ik nam de telefoon even over. De agent aan andere kant van de lijn was nogal over zijn toeren. "U moet nu komen, het gaat niet goed. Ik zie overal bloed!" Ik probeerde hem te kalmeren. En uit te leggen dat we op locatie niet veel meer kunnen betekenen dan de patiënt ophalen en mee terugnemen naar de kliniek. "Dan kunnen jullie beter gewoon hier heen komen met zijn allen." Dat besloten ze dan ook te doen. Ondertussen waren de ouders van de jongen met het ratje eruit: hij mocht meteen op de maandag erna geopereerd worden. De assistente maakte daarvoor de papieren in orde. Niet lang daarna stoven 6 mensen naar binnen met een 15 jaar oude Labrador Bob. Het dier zat onder het bloed en was wankel. Hij was gegrepen door een andere hond uit de buurt. Er werd mij verzocht om de oude hond geen narcose te geven. In verband met zijn leeftijd. Ze moesten Bob toen met drie man fixeren en kalmeren terwijl ik hem ging scheren. Zo kreeg ik goed zicht op de verwondingen. Midden op zijn nek zat een grote winkelhaak. Iets lager was er ook een gat te zien. Twee mensen moesten even naar de wachtkamer omdat ze niet lekker werden. De rest bleef Bob vasthouden en toespreken. Ze waren furieus over de bijtende hond. "Wie pakt er nu een goedmoedige senior?" verzuchtte de eigenaar. Een bijtwond is per definitie geïnfecteerd dus ik moest hem erg goed reinigen en desinfecteren. Het onderste gat kon ik gebruiken om er een drain in aan te brengen. Net naast de winkelhaak aan de bovenkant maakte ik de drain vast. De wond aan de bovenzijde kon met enkele hechtingen dankzij lokale verdoving netjes gehecht worden. De politie was inmiddels ook gearriveerd. Ik gaf hun een kopie van het dossier met daarin alle bevindingen, behandelingen en mijn conclusies. Hopelijk draagt dat een 'beetje' bij aan het aanpakken van het gedrag van de bijtende hond.