Spraakverwarring

Er kwam een Portugese eigenares met haar kat langs, die een heel slecht gebit bleek te hebben. Een slecht gebit betekent meestal dat er sprake is van heel veel tandsteen, tandvleesontsteking en geregeld ook teruggetrokken tandvlees. Als dat laatste het geval is dan zijn er ook wortels van de kiezen zichtbaar. We planden een behandeling in later in die week. Dat doen we onder algehele anesthesie met gasnarcose en bewaking, omdat we de maximale veiligheid willen betrachten. Vaak hebben eigenaren het over "even een gebitje laten doen” maar dat is toch echt een pittige ingreep bij meestal oudere katten en honden. Geregeld moeten we katten van 17 jaar of honden van 14 jaar met een nier- en hartprobleem langdurig onder narcose brengen voor een grondige gebitsbehandeling. Bij deze kat van de Portugese eigenares ontstond er echter een bobbel bij de rechter onderkaak al vóór dat we de afspraak hadden ingepland. Daar kwam ze dus mee langs. Om dat gedegen aan te pakken verrichtte ik een punctie van die bult. Er kwam wat pus en wat bloed uit. Maar de bult werd amper kleiner. Het lag in de lijn van de verwachtingen dat hier sprake was van een reactieve lymfeknoop in verband met de chronische kieswortel ontstekingen. We startten dus met antibiotica om de bult kleiner te krijgen alvorens we het gebit zouden doen. Ik probeerde het omslachtig in Jip-en-Janneke Engels uit te leggen, maar uiteindelijk onderbrak ze mij en zei (vertaald): "Ik ben zelf dierenarts-patholoog, dus je kunt wel gewoon met mij praten, zonder al die versimpelde termen!” Dat veranderde de zaak. In vloeiend medisch-Engels kon ik haar uitleggen wat er gaande was. Maar op de ochtend van de behandeling was de bult nog even groot. Zo niet groter geworden. Dus besloten we samen om een histologisch biopt van die bult te nemen. Dat is hetzelfde als er een plakkaat uitsnijden om door de patholoog te laten onderzoeken. Ik vroeg volledigheidshalve nog wel even of zij het onderzoek misschien liever zelf wilde doen, maar dat hoefde niet. Het gebit werd gereinigd en wat nodig was geëxtraheerd. Vijf dagen later kregen we de uitslag dat er sprake was van een lymfoom. Dat is helaas een op zichzelf staande woekering van lymfeweefsel, een soort Non-Hodgekin. Vreselijk dus. Nou wordt het weefsel nog aan een grondigere typering onderworpen om de beste vorm van vervolg-therapie te kunnen voorschrijven. Bij de controle van het gebit 8 dagen na de behandeling bleek het bekje er perfect uit te zien en de woekering was gehalveerd in grootte! Het reinigen van het gebit en verwijderen van de foute elementen had dus (ondanks het chirurgisch snijden erin) gezorgd voor een afname van de omvang van de bobbel. De kat zelf zag er ook prima uit en geen enkele andere lymfeknoop was vergroot. Nu is het wachten op definitieve uitslag en de ontwikkeling van de bult.