Paul Bersee.
Paul Bersee. Foto: pr

Column Paul Bersee: Vrienden van ‘t Vierkant

Column

U weet vast wel dat er in Lisse een vereniging bestaat die zich bezighoudt met het beschikbaar maken en behouden van het Lissese erfgoed en de geschiedenis van haar bewoners. Ook weet u dat er een Harddraverijvereniging bestaat, een schaakvereniging, een Vereniging EHBO Lisse, een Vereniging van Vrienden van ‘t Vierkant en minstens één Vereniging van Eigenaren. Om er maar lukraak wat te noemen.

Lisse kent een rijk verenigingsleven. Dankzij fusies blijft het nog enigszins binnen de perken. Canita Tuba en Trou moet blijcken verenigden zich in muziekvereniging Da Capo Lisse, de Luchtklievers en de Oude Blauwband werden één duivenvereniging met behoud van beide namen. En de voetballers van Sportclub Lisse en de Lisser Boys spelen sinds 1981 samen als Football Club Lisse. Er zijn ook verenigingen die het niet hebben overleefd, zoals operettevereniging Kunst en Volharding. 

Buiten Lisse zijn er natuurlijk ook talloze verenigingen, zoals de Nederlandse Vuurtoren Vereniging (NVV) met rond de vierhonderd leden. Eén daarvan woont in Lisse, aan ‘t Vierkant. Maar het duizelt mij als ik in de wandelgangen verneem dat men serieus bezig is met het oprichten van een Vereniging voor Uitbreiding van Lichtreclame Borden, een Vereniging van Ambitieuze Bollenpellers en een Vereniging van Mensen met een Eeuwig leven.

Het lijkt mij nogal logisch dat er liefhebbers zijn van vuurtorens en dat zij zich verenigen en inzetten voor het behoud van de lichttorens langs onze kust, zoals in Scheveningen, Katwijk, Noordwijk en IJmuiden. Lichttorens niet zo ver van Lisse vandaan. Voordat u het weet worden ze afgebroken en vervangen door gigantische lichtreclameborden! Dat is fijn als u lid bent van de vereniging ter bevordering van lichtreclames, maar ik ben lid van de Nederlandse Vuurtoren Vereniging. En ik ben lid van Vereniging Oud Lisse, van de plaatselijke tennisvereniging, van een uitvaartvereniging en van de Vereniging van Vrienden van ‘t Vierkant. Om er maar enkele te noemen. Ook heb ik mij alvast als aspirantlid aangemeld bij de Vereniging van Mensen met een Eeuwig Leven voor het geval deze vereniging daadwerkelijk wordt opgericht. In dat geval zeg ik uiteraard mijn lidmaatschap van de uitvaartvereniging op. 

In ieder geval word ik heel onrustig van al die contributieverplichtingen en al die nieuwsbrieven en jaarverslagen die ik moet doornemen. Dat is nogal wat voor iemand die het eeuwige leven heeft. Dan houdt het dus nooit op! Hoewel? Het is de vraag of Oud Lisse, de tennisbanen, de vuurtorens en ‘t Vierkant wel het eeuwige leven hebben. Vast niet. Wat is er nog over van het legendarische hotel-restaurant De Witte Zwaan? Niets! Zo vergankelijk is het dus. Het lucht mij wel op dat ik niet voor eeuwig vastzit aan al die verenigingen. Maar tegelijkertijd besef ik dat ik het lidmaatschap met die verenigingen ook ga missen. Over dat dilemma wil ik liever niet te lang nadenken. Wel vraag ik mij af of het niet verstandig is om mij aan te melden bij een vereniging die gespecialiseerd is in dit soort dilemma’s…
Paul Bersee schrijft iedere maand een column