Silver

Op zondagavond was ik mijn 25-jarige dochter aan het verhuizen in Amsterdam. Het was haar gelukt(!) om een nieuwe kamer te vinden na aan meerdere hospiteer borrels te hebben meegedaan. Ze had zelfs twee opties om uit te kiezen. Voor een astronomisch bedrag mag ze nu een ruimte van 2.80 m bij 3.40 m huren. Na het neerzetten van de verhuisdozen was de kamer eigenlijk al vol. Terwijl we met de huisgenoot nog wat zaten te praten kwam er een appje binnen. Een client, die mijn nummer had, stuurde een foto van haar kat Silver, waar iets heel raars in het oog zat. Het leek erop alsof er een stuk hout in het oog zat! Ze was in paniek; Silver had er heel veel last van en een bezoek aan een spoedkliniek zag ze niet zo zitten, omdat ze geen vervoer had. Ik dacht pijlsnel na en besloot dat ik dan vanuit Amsterdam terug zou rijden naar huis waarbij ik langs de praktijk kwam. Dan konden we daar afspreken! Alleen had ik geen sleutel bij me. Die moesten we dus op een andere manier regelen: ik pikte die sleutel daarom op bij de assistente die in Vijfhuizen woonde. Dan hoefde ik niet heen en weer naar huis te rijden. Zo geschiedde. Tegelijkertijd kwamen we op de praktijk aan. Mijn dochter was er ook bij. Silver werd op tafel gezet. Meestal laat die kat zich niet onderzoeken en moeten we alles onder verdoving doen. Maar nu was hij half in shock en kon ik alles doen zonder sedatie. Achter het rechteroog verdween een veelheid aan houten splinters de diepte in. Silver was aan het jagen geweest in de bosschages vlakbij zijn huis. Daarbij was hij in het donker natuurlijk met zijn kop in een struik  gelopen. 

Gelukkig had hij de weg naar huis nog kunnen vinden. Minutieus haalde ik splinter voor splinter uit het oog met een speciaal tangetje. Steeds spoelden we het oog met fysiologisch zout en het spannendste moment was het punt waarop ik moest besluiten dat alles eruit was. Silvers werkte super mee en ik was ervan overtuigd dat het oog schoon was. Een testje liet tevens zien dat het hoornvlies, wonder boven wonder, niet beschadigd was. Ik schreef een genezende oogzalf voor en ze kon weer snel naar huis. Twee dagen later belde ze op om te vertellen dat Silver weer helemaal de oude was! Hij hield zijn oog goed open en wilde weer graag naar buiten. Tegen mijn dochter kon ik vertellen dat ze getuige was geweest van een unicum. Juist in de week dat ik precies 25 jaar in de Bollenstreek/Haarlemmermeer werkte, mocht ik een kat die Silver heette succesvol helpen aan een incident dat veel erger had kunnen aflopen! 

Typisch een situatie waar iedereen superblij was na afloop!