Evaluatie over Lissese afvalinzameling

DIFTAR • In het coalitieprogramma "Samen duurzaam denken, samen vernieuwend doen!" heeft het college van B en W aangegeven het als taak van de gemeente te zien om duurzaamheidsbewustzijn bij inwoners te versterken en dan met name over nut en noodzaak van afval scheiden. Afgesproken is indertijd dat het Afvalstoffenbeleidsplan huishoudelijk afval (diftar + omgekeerd inzamelen), op basis van de data 2017/2018, stevig zou worden geëvalueerd.

Door Arie in 't Veld

Wethouder Kees van der Zwet zegt dat nu het evaluatievoorstel naar de raad wordt gebracht, zodat men kan bekijken of aan de doelstellingen is voldaan. "Het doel dat voor ogen staat is dat per 2020 het gescheiden inzamelen van afval in goede banen is geleid omdat met de verwerking ervan kosten zijn gemoeid. We zetten in op het inleveren van 100 kilogram afval per persoon per jaar in 2020. We zaten aanvankelijk boven de 200 kilo. Nu is dat ongeveer 55 kilo en het streven is naar minder dan 30 kilo in 2030." De wethouder onderstreept dat het van groot belang is dat de diverse afvalstromen zoals GFT en PMD thuis al zo goed mogelijk worden gescheiden. "Hoe beter men scheidt, hoe beter de opbrengst. Nu komt het bijvoorbeeld voor dat er gesloten verpakkingen worden ingeleverd. Dus met inhoud en al. Dat moet dus beter gescheiden worden. Het streven is er verder op gericht om het volume restafval van ongeveer 50 kilo per persoon te verlagen. We voldoen dan ook als een van de weinige gemeenten in West-Nederland aan de landelijke doelstelling zoals deze voor 2020 is geformuleerd. Dit willen we in 2030 teruggebracht hebben op 30 kilo of minder."

Van der Zwet zegt dat de kosten van de verbrandingsovens per ton flink zijn gestegen en het er naar uitziet dat die kosten verder zullen stijgen. En dat de inwoners er steeds beter in slagen om het afval goed te scheiden, maar het toch nog beter kan. "Het moet een tweede natuur worden." Vragen die bij de evaluatie een rol spelen zijn hoe het ingevoerde Lissese systeem heeft uitgepakt op: duurzaamheid, kosten en service. Worden de doelstellingen in voldoende mate gehaald tegen aanvaardbare financiële lasten en met voldoende maatschappelijk draagvlak? Is er balans tussen deze drie componenten of is er aanleiding om een of meerdere elementen bij te stellen? Is de gehanteerde methodiek in voldoende mate toekomstbestendig, als gekeken wordt naar de meest actuele inzichten en stand van de techniek, en geeft dat aanleiding tot aanpassingen?