Jubilerende pastoor Franken hoopvol over toekomst religie

PRIESTERSCHAP • Pastoor Franken van de Parochie Heilige Willibrordus werd op 5 juni 1993 tot priester gewijd. De jubilerende pastoor voelt dat er een kentering aan de gang is, wat hem hoopvol stemt over de toekomst van de religie in Nederland.

Door Jankees Faas

Zijn optimisme komt voort uit het lezen van het boek 'Ongelofelijk, over de verrassende comeback van de religie' van een journaliste van de Groene Amsterdammer: Yvonne Zonderop. "Zij zegt: wij hebben de kerk te lang geassocieerd met de burgerlijke jaren vijftig. We missen daardoor de rijkdom van het geloof. Het leven zonder doel of betekenis is het ook niet. Zij zegt dat de mensen ook een praktische steun aan hun geloof ontlenen. De Engelse taal kent hiervoor de term 'faith'. Dat staat voor zowel geloof als vertrouwen."

Heerlijke jeugd
Als klein jongetje werd pastoor Franken nooit gepusht om het seminarie in te gaan. "Mijn ouders wilden dat ik gelukkig werd. Ik heb een heerlijke jeugd gehad. Ik ben opgegroeid in Voorschoten, dat voor mij als hetzelfde soort dorp voelt als Lisse. Bij ons thuis werd geleerd om goed na te denken over de dingen die wij deden en eigen verantwoordelijkheid te nemen. Ik had nooit een hekel om naar de kerk te gaan. Ik werd daar rustig, omdat er altijd veel door mijn hoofd ging. Mijn eerste heilige Communie toen ik zes was, was een mooi feest. Ik heb toen keihard mijn hoofd gestoten, waardoor ik een pleister op mijn hoofd had. Op die manier was op foto's wel goed het verschil te zien met mijn tweelingbroer."

Jurist
In zijn periode als middelbare scholier was pastoor Franken zeeverkenner bij de scouting. Een baan bij de marine bleef echter een gedachtenspinsel. Later ging hij rechten studeren in Leiden. "Ik ben idealistisch ingesteld. Dat is voor mij dat je iets probeert te betekenen voor anderen. Dat je een positief verschil probeert te maken in de wereld. Dat is een rode draad in mijn leven. Ik zag mij uiteindelijk toch geen jurist worden. Intussen was ik bezig met de grote vragen van het leven. In het voorjaar van 1987, toen ik bijna 25 was, heb ik retraite gedaan onder leiding van een pater jezuïet. Dat noemen ze onderscheiding der geesten. Het helpt je om een levenskeuze te maken. Later heb ik mij aangemeld bij Vronesteyn in Voorburg, de priesteropleiding van het bisdom Rotterdam. Een opleiding meer naar de wereld gericht. Er wordt daar gekeken of je geschikt ben om priester te worden. Je moet goed kunnen communiceren, je moet er tegen kunnen dat je geen vrouw hebt en het is belangrijk dat je je kunt inleven in mensen en situaties."

Na stage gelopen te hebben in de parochie in Loosduinen en gewerkt te hebben in de parochies van Den Haag-Zuid en Hoogvliet (deelgemeente Rotterdam), Rhoon en Rozenburg, kwam pastoor Franken in 2008 naar Lisse. De St. Agathakerk heeft vanaf dat moment een speciale plaats gekregen in zijn hart. "De neo-gotische bouwstijl en het glas-in-lood zijn heel mooi. Het is een prachtig gezicht als het zonlicht er doorheen schijnt. Bovendien is de kerk fraai gerestaureerd. Dat komt weer door de harde werkers binnen onze parochie. Fijn zangkoor, mooi Adema-orgel en prima sfeer in de vieringen." Ook over de gemeenschappen van Hillegom, De Zilk en De Engel is pastoor Franken zeer positief. "Het zijn fijne en betrokken gemeenschappen waar men nog trots is op de kerk."