Afbeelding

Ford Museum dicht, einde verhaal?

Column Notenkraker

Het Ford Museum in Hillegom gaat deze week dicht, ondanks de 20.000 bezoekers per jaar. Op 1 december om precies te zijn. Reden voor mij om nog eens te gaan kijken voor het dicht gaat. Ik blijk niet de enige te zijn.

Heel veel bezoekers denken er net zo over. Het wordt direct een ontroerend weerzien. De grote koplampen van de Fords zijn net bedroefde ogen die je vragend aankijken: wat gebeurt er met ons? Veel bezoekers van heinde en ver gekomen kijken alsof ze de laatste eer willen bewijzen aan hun geliefde Ford familie? Een groep Zwitserse liefhebbers van klassieke auto's is zelfs overgevlogen om het Ford Museum nog te kunnen bekijken voor het te laat is. Een goede vriend uit Utrecht heeft hen gebeld, ze twijfelen geen moment. Een jongeman uit Hillegom met zijn partner is er op zijn twaalfde met zijn schoolklas geweest. Hij wil die onvergetelijke herinnering opnieuw beleven. Ik vraag door bij tientallen bezoekers waarom ze gekomen zijn. Zonder uitzondering is het antwoord: "…omdat het Museum dicht gaat…". Dat bericht maakt bij hen veel los. Ze willen dit afscheid voor geen goud missen.

Geloof het of niet, sommigen spreken met een brok in hun keel en kunnen nauwelijks hun tranen bedwingen. Enkelen willen uit onbegrip en boosheid spontaan een petitie tot behoud van het Ford Museum opstellen en plaatsen op Facebook. Ik ben overrompeld door de passie waarmee ze over de Fordverzameling spreken en de auto's aanraken. Passie voor auto's en oude motoren (die zijn er ook) zit kennelijk heel diep bij deze bezoekers. "Dit is cultureel en industrieel erfgoed" antwoordt een groep bezoekers op mijn vraag waarom ze zo gepassioneerd zijn over deze verzameling van 214 klassieke auto's uit de periode 1903 tot 1950. "Dit is levende geschiedenis mijnheer, auto's uit het beging van de vorige eeuw in originele staat en, ze rijden nog ook! Het gaat om de grootste particuliere verzameling klassieke Fords in de hele wereld, zonder één cent subsidie". Ze hebben gelijk. Deze verzameling klassieke auto's vertelt een verhaal, roept beelden op, neemt je mee naar de vorige eeuw. De zwart-wit film van Charlie Chaplin aan de lopende band voor de zwarte T Fordjes, uit de periode 1908 tot 1928. De luxe Lincoln modellen, Al Capone modellen, de "Woodies". Het levenswerk van stichter Piet den Hartogh (overleden in 2010) gaat sluiten en dat doet pijn. Vooral als je bedenkt hoeveel tijd, liefde en energie jarenlang door vele vrijwilligers in dit Museum is gestoken. Maar natuurlijk ook vanwege de gevolgen voor de lokale economie.

De erfgenamen hebben nu contact met het Louwman Museum in Den Haag om een investeerder te vinden. Gelukkig, want daar is veel kennis van klassieke auto's en de Louwman Groep beschikt over een sterk wereldwijd zakelijk netwerk. Ik hoop vurig op een doorstart zodat de verzameling bij elkaar kan blijven, in Hillegom. Als hulde aan Piet den Hartogh en zijn vrouw, aan hun verhaal dat ze met ons willen delen.

Een doorstart van dit museum zet ik dit jaar bovenaan mijn verlanglijstje voor de Sinterklaas. Hopelijk wordt het toch geen 'einde verhaal'.

Uit de krant