Arie Bombarie schrijft tweewekelijks over wat hem bezighoudt.
Arie Bombarie schrijft tweewekelijks over wat hem bezighoudt. Foto: pr

Klapperdeklap

Column

Lisse is in veel opzichten uniek. Dat kunnen we gerust zo stellen en dan mag iedereen die dit leest zelf uitmaken op welk gebied we dan wel zo uniek zijn. In elk geval komen we ijzersterk tevoorschijn als het gaat om opbrekingen en gele borden.

Er zijn straten waar om de een of andere reden de boel heeft open gelegen, het geheel weer amateuristisch is dichtgemaakt, waarna een volgend bedrijf er kennelijk genoegen in schept om op dezelfde plek de boel weer open te gooien. Dan worden de kabels onder handen genomen of nieuwe gelegd en daarna maakt men de straat weer dicht.

Dit is al heel lang aan de gang en het gaat bijna wennen. Inclusief die momenten dat je voor zo'n opgraving staat en moet keren omdat de heren kabellegggers hebben verzuimd tijdig omleidingen aan te geven. Gele borden dus, soms ook voorzien van allerlei boodschappen over de duur van zo'n klus. En er staan nogal wat van die borden in het dorp. Met name in het centrum. Elders in ons prachtige dorp is echter ook druk gebruikgemaakt van boodschappen op gele borden. Borden die waarschuwen dat men klapperende tegels op met name het fietspad nadert. Heel attent natuurlijk, zo'n boodschap, maar het zou een stuk attenter zijn als men de boel dan meteen repareert in plaats van de tijd te besteden aan het plaatsen van borden. Waarschijnlijk een kwestie van geld, maar dan moet er maar eens wat minder geld aan allerlei subsidies worden besteed.

Eerder werd me al eens duidelijk gemaakt dat het vrijwel onmogelijk is om een door de gemeenteraad genomen besluit terug te draaien. Maar daar ben ik anders over gaan denken nu het college de raad wil voorstellen om het inleveren van grof vuil op de oude voet - dus gratis - voort te zetten. Hup, daar gaat een deel van een eerder genomen raadsbesluit. Op de porriehoop. En als het lukt wat geld bij elkaar te harken, kan het beslist geen kwaad om de conditie van sommige straten en fietspaden eens onder de loep te nemen. Dan kan, nee zal, geconstateerd worden dat er meer nodig is dan een aantal borden.

Er zijn straten, vooral in de Poelpolder, waar je als fietser moeite hebt om buiten de lelijke bestrating te blijven en je het beleeft dat door het gerammel een aanslag op je ingewanden wordt gepleegd, of idem op fietspaden. Als het tegenzit vind je daar meer dan klapperende tegels, namelijk klapperende tanden en als je over een kunstgebit beschikt zou het zo maar eens kunnen gebeuren dat die prothese aanstalten maakt om uit te treden. Dat kan dus niet de bedoeling zijn en aan wethouder Kees van der Zwet de vraag om op de een of andere manier aandacht aan deze zaak te besteden.

Natuurlijk, het komt niet zo aan als dat terugschroeven van het betaald inleveren van het grof vuil waarover het CDA een en ander in het verkiezingsprogramma had opgenomen, maar heel veel fietsers uit Lisse en de regio zouden hem dankbaar zijn als er wat geregeld kan worden. En dan in elk geval zodanig dat die gele borden met de waarschuwing dat men klapperende tegels nadert hun noodzaak zullen verliezen, want het is toch van de gekke dat men weet waar het probleem zich bevindt, doch daar niets aan doet.

Uit de krant